bVision.nl – Pagina 256 – Blog, Art & Photography

Geleenbeek -13- De Mulderplas

Sjoerd 31 oktober 2019 27 oktober 2019

Vanuit Kathagen stroomt de Geleenbeek richting het buurtschap Thull. Daar maken we even een uitstapje naar de naast de Geleenbeek gelegen brouwerij van de familie Meens. In 1870 stichtte Joseph Meens daar naast een boerderij ook een brouwerij. In het begin met bovengistend bier, maar rond de eeuwwisseling met ondergistend “Beiersch bier”. Het bier werd in eerste instantie alleen in de omgeving van de brouwerij gedronken. Zo rond 1960 kwam hierin een kentering en werd het bier langzaam maar zeker over heel Nederland verspreid. De inmiddels gemoderniseerde brouwerij levert sinds 1993 ook exportbier naar andere Europese landen en naar Amerika. Het bier wordt gebrouwen met zacht en zuiver water uit een eeuwen oude diepe bron. Vroeger was het bier vooral bekend als Meens bier, maar reeds geruime tijd is het bier bekend onder zijn merknaam en is ook de naam van de brouwerij aangepast. Het lekkerste ambachtelijke bier van Zuid-Limburg wordt als ALFA bier gebrouwen in Thull.

Na de brouwerij komen we aan de Mulderplas, destijds een moerasgebied waar de Staatsmijn Emma en Staatsmijn Hendrik vroeger hun afvalwater loosde op de plaats waar de Muldermolen stond, deze molen werd in 1950 verplaatst naar de huidige lokatie, achter de slikvijver en het is een van de weinige molens die niet geheel in verval is geraakt. In de volksmond werd de Mulderplas de slikvijver genoemd. Het vervuilde afvalwater bevatte nog veel zwevende delen uit de kolenwasserijen, en dat bezonk in de Mulderplas als slik (kolengruis).

Na de sluiting van de mijnen bleef er een zwaar vervuilde plas over met meer slik dan water en met zwarte oevers tot aan de Geleenbeek, verboden gebied. Ik herinner me nog de borden die dit daar aangaven, pas in 1984 werd begonnen met de sanering van deze plas. In 1989 was de sanering klaar en nu vinden we er een prachtige omgeving met een grote visvijver. Er broeden zeldzame vogels en als je geluk hebt vind je er ook het ijsvogeltje. De Mulderplas valt nu onder Natuurmonumenten. Wij vervolgen onze weg langs de Geleenbeek richting Schinnen. Een mooi stukje bosrijk gebied tussen de Mulderplas en de Geleenbeek. In Schinnen, na de brug, gaan we de volgende keer verder.

colofon

Deze teksten zijn niet gemaakt op basis van een uitgebreid historisch onderzoek, maar zo als ik de loop van de geschiedenis zie. Beschouw dit dus niet als een stuk met historische waarde maar zoals de oneliner van mijn blog. De naakte waarheid met een korreltje zout!.

Andere afleveringen

bVision.nl een Parkstad Limburg blog uit Hoensbroek

Murals Heerlen – Prullebakkunst

Sjoerd 30 oktober 2019 4 november 2019

Heerlen staat bij de pers bekend als de muralhoofdstad van Nederland. De gemeente voert bewust beleid waarbij street art en urban art vormen alle ruimte krijgen. Ik probeer als inwoner van de gemeente Heerlen vele van deze murals te fotograferen en in de belangstelling te brengen:
Vandaag nog een stukje Street Art, een prullenbakje tussendoor. Deze is geschilderd door Natascha Zweers en de tekst zal wel duidelijk zijn. De gemiddelde Heerlenaar is niet zo gelukkig met het leegstaande nieuwe Maankwartier. Het ziet er mooi uit, maar daar koop je niets voor. Er was al leegstand genoeg in het centrum.

bVision.nl een Parkstad Limburg blog uit Hoensbroek

Ik sta op wacht

Sjoerd 29 oktober 2019 27 oktober 2019

Ik heb wat met kabouters, alhoewel er hier rondom het huis gene te vinden is (tenzij je mijn vrouw meerekent). Maar goed, deze zag ik al in de verte staan. Ik dacht eerst dat hij gelanceerd zou worden en een ruimtekabouter was. Maar een nadere inspectie wees uit dat hij van de boot een deugd had gemaakt en hier stond te wachten op beter weer. Een ikwachtaf kabouter dus, maar met zo’n schuilhoek had hij het goed bekeken. Daarnaast had hij ook goed zicht op hetgeen zich in de achtertuin afspeelde.

bVision.nl een Parkstad Limburg blog uit Hoensbroek

Druk zeg ik je…

Sjoerd 28 oktober 2019 27 oktober 2019

Het was een somber weertje gisteren, Jeslynn was twee dagen hier en we hadden geen zin om de hele dag binnen te zitten. Mijn vrouw wilde nog een nieuwe plant voor op de keukenkast en dus togen we even naar Intratuin in Maastricht. Bij het opdraaien van de parkeerplaats hadden we daar al spijt van. Helaas weet Jes dat als we daar zijn zij even in de speelhoek mag spelen, dus een point of no return… Ik heb het nog nooit zo druk gezien daar, je kon over de koppen lopen. Eenmaal binnen bleek dat de kerstmarkt daar de oorzaak van was. De kinderen zijn al in de kerstsfeer terwijl de Sint nog niet in het land is. Mopper, mopper, en we gingen alleen voor een plantje. Het laatste hebben we ook gevonden, en alle verleidingen ten spijt, het was ook echt het enige wat we gekocht hebben daar. En Jeslynn was zo moe van het wandelen en spelen daar, die viel op weg naar huis prompt in slaap. De foto mag duidelijk zijn, daar beginnen we dus echt niet meer aan…

bVision.nl een Parkstad Limburg blog uit Hoensbroek

Spanning in het hoge land

Sjoerd 27 oktober 2019 26 oktober 2019

Poeh-poeh, Ik geloof ik ben weer helemaal bij met de ingezonden trafohuisjes, tenzij me ene door de vingers is geglipt. Het trafohuisje van vandaag is ingezonden door Jeanne van sjannesblog en staat als een blokkendooshuisje in het Groninger landschap, zo’n beetje midden in het veld en in “the middle of nowhere”, maar het heeft wat. Op 26 september schreef Jeanne hierover het volgende:

Hoi Sjoerd,
Vorige week reden we door Groningen. We waren op weg van Zuidhorn naar Saaksum. Ze noemen dit gedeelte van Groningen ook wel ‘het hoge land’. Op de hoek Noordhornerweg – Jensemaweg zag ik deze blokkendoos liggen. Heel speciaal vanwege het metselwerk. Zelfs in dat hoge noorden heeft ie een tik van de Amsterdamse stijl meegekregen!
Groet Jeanne

Om meer over deze streek te weten te komen moet je naar Openluchtmuseum Het Hoogeland in Warffum. Door de eeuwen heen speelde de landbouw in deze regio een belangrijke rol. Het museum geeft een beeld van de geschiedenis van een plattelandsdorp tot 1920. Ook besteedt het museum aandacht aan thema’s als oude ambachten, neringdoenden, verzorging en onderwijs. De meeste panden van het openluchtmuseum, dat deel uitmaakt van de dorpskern van Warffum, staan op de plaats waar ze oorspronkelijk werden gebouwd. In de loop der jaren is Het Hoogeland uitgebreid met panden die afkomstig zijn van locaties in de omliggende regio. Sommige gebouwen hebben tevens een woonfunctie.

bVision.nl een Parkstad Limburg blog uit Hoensbroek

Renault Juvaquatre Fourgonette

Sjoerd 26 oktober 2019 30 oktober 2019

Dit juweeltje werd mij toegestuurd door Marthy van het blog Heen en terug naar de Ardeche. Dit mooie wagentje zagen ze in het dorpje Saint-Côme-d’Olt op het pelgrimspad van Le Puy naar Saint-Jean-Pied-de-Port. Het stond bij de bakker voor de deur. En ik ben het met haar eens, het is een echt juweeltje.

Ik heb even moeten zoeken naar het merk en type van deze auto. En ik moet toegeven dat het maken van dit bericht niet in verhouding staat tot de zoektocht ervoor. Maar, ik ben eruit. Het is een Renault Juvaquatre Fourgonette. Het model heeft een slechte reputatie, niet door de kwaliteit. Hij is ontworpen door Louis Renault, himself. Die als nazi-sympathisant regelmatig richting Duitsland ging en daar zijn ideeen opdeed voor de Renault Juvaquatre (in dit geval gebaseerd op de eerste Kadett 1 uit 1937).

De auto op de foto is de Renault Juvaquatre Fougonette, de bestel variant die heel veel gebruikt werd door de posterijen. Waarschijnlijk uit het jaar 1946, maar dat kan ik niet met zekerheid zeggen. De auto gaat later als Renault Dauphinoise door het leven. Voor zover ik heb kunnen nagaan is er maar een Renault Juvaquatre Fourgonette in Nederland aanwezig. Maar ik kan me vergissen… Motorisch was het ook meer een sedan dan een camionette. Motoren van 750-1000 cc, een drieversnellingsbak en maximaal 24pk. Toch mag deze niet in mijn garage ontbreken.

bVision.nl een Parkstad Limburg blog uit Hoensbroek

Je kunt wel zien

Sjoerd 25 oktober 2019 23 oktober 2019

Je kunt wel zien welke kat bij ons de broek aan heeft. Onze Kaat dacht van hey baas, heb je nieuwe werkbroeken besteld, daarvan is er toch zeker ene voor mij. Werkbroeken, hoor ik u denken, yep, een gecertificeerde werkbroek kost 15 euro bij van Cranenbroek (what’s in a name). En een nieuwe spijkerbroek kost me zeker 100 euro, en die gaan ook een lifetime mee. Zeker nu ik met verf aan het knoeien ben. Ik droeg tot voor kort een versleten korte broek, maar onder in de gang en werkplaats wordt het nu te koud om daar even mee op de grond te zitten. En die moderne werkbroeken hebben zoveel zakken dat er onderhand de inhoud van een complete gereedschapskist in past…

bVision.nl een Parkstad Limburg blog uit Hoensbroek