Nu de pijn is gezakt hoef ik uiteraard ook niet meer aan de opiaten, en dan zie je hoe snel een lichaam aan iets went. Alleen als je dan plotseling stopt wordt je midden in de nacht badend in het zweet wakker, een natuurlijke afweer van het lichaam wat zichzelf weer gaat herstellen. Mijn knie is nog wat gevoelig van de ingreep, maar ik loop alweer als een kieviet. Trap af nog wat voorzichtig, maar voor de rest gaat alles goed. Een hele opluchting. Morgen is Jeslynn weer hier en mag ze weer met Opa spelen, dat ging de afgelopen weken echt niet. Gelukkig begreep ze wel dat opa pijn in de knie had en moeilijk kon lopen. Dat wordt afzien morgen…
bVision.nl een Parkstad Limburg blog uit Hoensbroek