Leuker kunnen we het niet maken, gelukkig is dit pas nummer 4 in 47 jaar autorijden. Het moet echter geen gewoonte worden. Deze was in de Koning Willem Alexandertunnel in Maastricht (trajectcontrole).
bVision.nl een Parkstad Limburg blog uit Hoensbroek
Weet u nog dat ik diverse blogs over de Bokkenrijders heb gemaakt, met verhalen over Geerlingh Daniels, Hendrik Witmaekers en Henri Schrijen uit Sjenne (Schinnen). Ik las een tijdje geleden bij Jeanne dat Jos Bours een verhaal had geschreven wat handelt in die tijd, zo vanaf 1721. Waarin Anna, een meisje van toen 16 jaar, de hoofdrol speelt en zich afspeeld in Sjenne. Al de personen die ik in mijn verhalen heb laten spelen komen daarin ook in voor. Het bijzondere van dit boek is dat het gebaseerd is op een waargebeurd verhaal. De schrijver vond de feiten in de stamboom van zijn vrouw. Duvelsprie is geen mooi boek met lyrische verhalen, maar gaat over het alledaagse leven van de arme bevolking, die geen nagel heeft om zijn kont te krabben. Het gaat over armoe en de pech die onze Anna lijkt te achtervolgen in haar leven.
Ik heb het boek helemaal uitgelezen en heb medelijden met de mensen die in deze omstandigheden en in deze tijd hebben geleefd. Jos heeft het keurig beschreven, hoe triest het verhaal ook is. Omdat er nogal wat Limburgse woorden in gebruikt zijn zit bij twijfel achterin het boek een lijst met vertalingen. Het is zeker een boek wat ik zou aanraden voor mensen die geïnteresseerd zijn in deze tijd. Wat verzonnen is, of echt laat ik aan de lezer en de kenners over, het had zo kunnen zijn…
bVision.nl een Parkstad Limburg blog uit Hoensbroek
Tijdens de open monumentendagen waren ook Kasteel Puth in Voerendaal en de kasteelhoeve te bekijken. Het kasteel zelf is normaliter niet te zien vanaf de straatzijde. De U-vormige kasteelhoeve is daar zo massaal aanwezig dat het grote huis niet zichtbaar is.
Nu mocht je gelukkig wel in de tuin en kon je rond het huis lopen. De kasteelhoeve zijn ze momenteel aan het restaureren. Het kasteel wordt al genoemd in de veertiende eeuw maar is diverse malen verbouwd en het is in zijn huidige vorm in de 18 eeuw gebouwd op de bestaande fundamenten.
Een aantal jaren terug, in 2012 is het kasteel overgegaan naar een nieuwe eigenaar en deze heeft het geheel gerestaureerd, daarbij is ook het torentje, wat je op de foto uit wikipedia in 1953 kunt zien, verdwenen . De dames van gisteren waren op het voorplein van het kasteel aan het dansen.
bVision.nl een Parkstad Limburg blog uit Hoensbroek
We genieten de komende twee weken van een naar ons idee verdiende vakantie. Gewoon even lekker tot rust komen en dingen te doen waar we zin in hebben. Zo was ik dus gisteren voor de afwisseling eens even helemaal alleen op pad en zag een optreden van iets waarvan ik niet eens het besef had dat het nog bestond, een dansgroep. Die kwam ik onderweg ergens tegen terwijl ik een photoshoot van iets heel anders voor ogen had. Een monument bezoeken en een klassieke dansgroep hebben toch wel iets gemeen. Deze jonge dames van de klassieke dansgroep Ritmo en Scope uit Voerendaal deden hun uiterste best om er iets moois van te maken. Waar ik was op dat moment vertel ik u later deze week.
De beelden van de trafohuisjes ingebouwd in de kadewanden zijn gemaakt door Di Mario van dimario.info. Hij schreef hierbij het volgende:
Hier dan nog de beloofde huisjes. Ik moet het maar niet meer op gaan sparen. De eeste drie zijn gemaakt in Utreg, Mooi weggewerkt moet ik zeggen. Het viel me bijna niet op. Er is daar natuurlijk een hoop bedrijvigheid en daarom keek ik ook even naar beneden.
Wat Di Mario niet wist is dat dit voor mij een heel bekend stukje Utrecht is, daar aan de Oudegracht. Bij het verkooppunt om een tochtje te maken over de grachten, was destijds in 2005 mijn eerste blogbijeenkomst. En ik realiseer me net dat niemand van mijn huidige lezers daarbij aanwezig was. Een stukje nostalgie dus. Daar aan de kades waren diverse restaurantjes en daar hebben we destijds na een boottocht door de Utrechtse grachten lekker gegeten.
In die tijd spaarde ik nog geen trafohuisjes, dus zijn mij deze ook niet opgevallen. De keren dat ik in Utrecht ben geweest voor mijn werk zat ik vaker in de kroeg daar, bij Oudaen. Die hebben een lekker zelf gebrouwen biertje. Ik vind Utrecht een van de fijnste hoofdsteden van Nederland.
Deze mooie Ford model A is op de korrel genomen door Di Mario van dimario.info. De Zwarte Ford uit 1930 werd gespot bij het Kralingse bos in Rotterdam. Waar de eigenaar waarschijnlijk even de benen aan het strekken was.
Deze 4 cilinder Ford was de opvolger van de T-Ford en had uiteraard niets te maken met de A Fordjes uit 1903. Maar het succes was er niet minder om, voor destijds een goede 400 Dollar werd je eigenaar van zo’n model A Ford. De 4 cilinder 3,3 liter motor was niet kapot te krijgen en wie maalde destijds in Amerika om de benzine prijs. Maar al met al een mooie verschijning op de weg. Veel van deze Ford modellen rijden nog rond als hotrot.
