bVision.nl

De temperaturen op kantoor beginnen langzaam te stijgen naar een hoogte die niet meer normaal is. En dan te bedenken dat het gebouw met een airco is uitgerust. Weliswaar een wat ouder apparaat boven op dak, maar toch.Ik ga er vanuit dat jullie begrijpen dat na een dag hard werken, deze jongen even geen puf meer had om een uitgebreid blogartikel te plaatsen. 28.8 graden binnen is echt niet plezierig om bij te werken en dan durft die domme thermometer nog te zeggen dat ik in de comfortzone zit… Buiten was het 38 graden, ik heb dus eigenlijk niets te klagen.

Haastige spoed is zelden goed, je kunt beter even nadenken voor je begint. Er waren vorige week een paar druppels gevallen en ik dacht dat is mooi, weer een laagje water in de regenton. Het ging goed totdat ik het wilde gebruiken. Het water was gitzwart en na een minuut stopte de pomp ermee. Vreemd, maar niet over nagedacht, ik heb een reserve vuilwaterpomp uit een ander vat, dus die maar erin. heel even en deze stopte er ook mee. Een volle ton, maar geen drup eruit te halen. Nou ja, pompslang eruit gehaald, onder de kraan uitgespoeld erop gezet, yes na een minuut stopte de aanvoer weer. De onderaansluiting van de ton open gezet, na een paar kleine straaltjes deed deze het ook al niet meer. Met emmertjes het water eruit gehaald, bleek dat de onderzijde pure drab was, zeker twintig centimeter dik. Nu kan de vuilwaterpomp het wel aan ben ik achter gekomen, maar de tuinslang niet, die heeft een diameter die net te klein is en daardoor verstopte. Maar goed een rode bulles en drie uur verder, met een weer werkende ton met pomp mag ik niet klagen. Het was aangenaam weer, een brandende zon en 34 graden in de schaduw. Ik denk dat ik alle bomen in de tuin ga vervangen door de Trachycarpus fortunei (palmboom) die kunnen wel tegen een beetje zon.
De jonge man op de foto is ook aan het spelen met water in de Grote Staat in Maastricht.

Hoensbroek, we schrijven 21 juli 1923,
Nabij de staatsmijn Emma, aan de Kouvenraderweg (nu Kouvenderstraat) woonde de 81 jarige weduwe Haartmans-Kusters samen met haar dochter Betje van 51 jaar. De vrouwen hadden wat koeien en een lapje grond , wat voorzag in hun onderhoud. In de nacht van vrijdag op zaterdag hoorde de dochter in het vertrek een gerucht, maar voor ze goed en wel wakker was zag ze een of meerdere gestalten die zich over haar heenbogen. Ze werd bij de keel gegrepen en voelde dat ze werd vastgebonden. Ze werd bewusteloos en toen ze bijkwam merkte ze dat ze met een dik koord gebonden was. Ze wist zich uiteindelijk los te wringen en zag haar moeder bewegingsloos op bed liggen. Ze ging naar buiten en wist de buren te waarschuwen die vervolgens naar de op minuten afstand gelegen marechaussee-kazerne gingen. De gewaarschuwde marechaussee was snel ter plaatse van het misdrijf en vond de oude vrouw met een verwrongen gelaat dood op bed. Zij was aan verstikking gestorven. Ze was met een koord gewurgd.

Ze hadden net een paar dagen tevoren een koe verkocht en het geld daarvan, 600 gulden verstopt onder het matras. Het geld bleek te zijn verdwenen. Onmiddellijk werd een uitgebreid onderzoek gestart met politiehonden, echter zonder resultaat. De dieven zijn het huis met een ladder aan de achterzijde van het huisje door een bovenluik binnengedrongen. De dieven namen naast het geld ook een jachtgeweer mee dat de vrouwen in huis hadden. De dieven moeten goed op de hoogte zijn geweest van de situatie. Enige tijd voordien vond onder vrijwel dezelfde omstandigheden een roofmoord plaats in het rustige Ubachsberg.

Literatuur:
Geheugen van Nederland (Foto’s Spaarnestad)
De nieuwe Leidse Courant
De telegraaf (middelste foto)

Ons kleine monster is het hele weekend bij opa en oma geweest. Logeren is uiteraard een wat andere ervaring dan ’s morgens brengen en ’s avonds halen. Door de warmte hebben we niet zoveel gedaan. Maar spelen met de Lego is ook fijn, met de blokjes bouwen, met de figuurtjes spelen, de bloemetjes in en weer uit het emmertje, een rondje met de loopfiets en zo gaat het maar door. De lastige periode van ik ben twee en ik zeg nee begint er een beetje vanaf te gaan nu ze goed leert praten en dingen ook duidelijk kan maken. Het blijft een kleine donderstraal, onze Loch Jes, maar oh zo lief.
En hoera, hier zijn een paar druppels regen gevallen op zaterdagavond, uiteraard nadat ik de planten buiten verzorgt had. Niet dat het veel effect had, alles is zo droog en warm dat het meeste water meteen weer verdampt, maar een van de regentonnen is in ieder geval weer vol, kunnen we weer een paar dagen vooruit.