Afgelopen weekend was ik op een symposium over de bokkenrijders. De Bokkenrijders kennen velen van de KRO serie over de Bokkenrijders en de boeken van Ton van Reen. Het symposium ging over alle onderzoeken en verhalen die de ronde doen, en wat er nu echt gebeurde in die tijd. Wat we weten uit de geschriften en documentatie is veelal een eigen interpretatie van degene die de bekende gegevens beoordeelden, vanuit welke invalshoek is er naar gekeken. Dat er roversbenden in die tijd waren is wel duidelijk, de Euregio was verdeeld tussen Oostenrijk, Frankrijk, Duitsland, en zowaar een stuk dat behoorde aan het destijds vrijgevochten Holland van de Oranjes. In de mijnstreek hadden de Oostenrijkers het voor het zeggen, voor de mijnen de paters uit het land van Rode (Rolduc). Veel van de literatuur is reeds onderzocht, maar nog lang niet alles en er zijn nog veel vragen over. Het was een interessante middag, wellicht voor herhaling vatbaar in een andere discussiërende omgeving. Nu was het een beetje een eenzijdig verhaal, niets mis mee als je kijkt naar het doel, het verder willen uitzoeken en registreren van de feiten, maar dan bekeken vanuit de diverse invalshoeken. Mijn interesse gaat uiteraard uit naar welke rol Kasteel Hoensbroek hierin gespeeld heeft, maar ook de omgeving en de betrokkenen hierin. Een van de grotere schurken, Matthijs Ponts kwam uit Hoensbroek. Als je nagaat dat er wellicht zo’n 800 boeken zijn geschreven over de bokkenrijders die wel of niet gefundeerd daarover schreven, er nog diverse schepenarchieven zijn die niet in kaart zijn gebracht, heb ik wellicht nog een uitdaging voor na mijn pensionering volgend jaar. Ik kom hier zeker op terug.
