Gestaag dwarrelen de sneeuwvlokken zondagmiddag naar beneden, als een witte deken spreidt de sneeuw zich uit over onze tuin. De koolmeesjes en het roodborstje zoeken om en om beschutting in het voerhuisje. Je ziet de voorraad voer zienderogen minderen met dit weer. De planten buiten hebben door de sneeuw witte bloemetjes gekregen. Moe en voldaan na een aantal klussen en twee dagen Jeslynn over de vloer kijk ik naar buiten en staar naar de sneeuwvlokken. Een gevoel van rust komt over me heen en mijn gedachten dwalen af. Ik denk na over de grote vraagstukken in de wereld. Niet dat ik er een antwoord op heb, het zal wel in de mens zitten, maar er over nadenken zal niemand vreemd zijn. Langzaam vallen me de ogen dicht… oeps, opstaan, er moet ook op zondag wat te eten op tafel komen.
