bVision.nl

Niet letterlijk natuurlijk, maar een van de werkzaamheden in huis is de bloemen en planten verzorgen. Een typisch weekendwerkje, lees veel werk erbij. Ik ben er ruim twee uur mee bezig. En dat terwijl Jeslynn ook mee wil helpen. Het bovenstaande venusschoentje heeft al eens hier op mijn blog gestaan, maar die blijft gewoon bloeien. Als de ene bloem klaar is staat de volgende alweer klaar om te gaan bloeien.

Ook deze gele orchidee in een plant die zijn geld dubbel en dwars waard is. Voor minder dan een fatsoenlijke bos bloemen bloei deze zeker minimaal een week of zes. En als je hem daarna netjes behandelt is dit ook hier niet de enige keer dat deze bloeit. Toch kopen we een paar maal per jaar wel eens een bos bloemen, liefst met een paar exoten erin zoals de onderstaande die we gekocht hadden om blue monday wat kleur te geven.

Je kunt zeggen wat je wil, maar een mooie auto is dit zeker, deze in 1953 geproduceerde Ferrari 166 Mille Miglia Barchetta. Dit race wagentje was zeker niet de snelste Ferrari, maar wel de eerste Ferrari die de Mille Miglia gewonnen heeft, als dank kreeg deze 166S daarna de letters MM achter zijn naam. De wagen was origineel in Belgisch bezit en werd gebruikt om mee te racen. Helaas was het Europese klimaat geen gezonde omgeving voor deze Barchetta.

Na een tijdje te hebben geracet in zuid America kwam de licht gehavende auto terug in België, alwaar hij gestript werd. De toch al fragiele body werd in handen gegeven van coachbuilder Martial Oblin. Diverse veranderingen maakten de auto een stuk lichter. De auto werd daarna tentoongesteld op de Brusselse autosalon in 1955. In deze kleuren die destijds zeer ongewoon waren, een mat zwart kleurenschema. Na enkele jaren racen kwam de auto in andere handen en werd uiteindelijk geheel gerestaureerd in 2012. Een schitterende auto om te zien. Ik vind het een van de mooiste auto’s in mijn virtuele garage. Wil je meer weten van deze specifieke auto kijk dan bij Hymann Classics, mijn sponsor.

Deze week is een Jeslynn weekje, zowel vandaag als in het weekend is het oppassen geblazen. Letterlijk en figuurlijk. Met ons Jesje in huis kom je ogen en oren te kort. In maart wordt ze alweer twee jaar, de tijd vliegt gewoon voorbij. Nog even en ze is op vrijersvoeten, niet dat ik dat voor ogen had toen ik aan dit logje begon. Ik had een foto genomen bij Appie uiteraard, maar dat schijnt van deze tijd te zijn, het verplaatsen van de inventaris door de klanten van dit gerenommeerde bedrijf dat geen Johma salades meer in de koeling heeft liggen wegens een financieel conflict met dat bedrijf. Maar ik dwaal af. Bij het zien van deze Ferrero bonbons zag ik een heel leven voor me, van klein kind naar oma die een doosje bonbons krijgt. En mocht u me missen vandaag, dan ben ik vanavond in slaap gevallen achter een grote stapel Duplo…

Na gedane zaken blijft architectuur overeind

Op de foto de watertoren van (Radio) Kootwijk. Dit is een rijksmonument en is in 1922 gebouwd volgens de Amsterdamse School (bouwstijl), door julius Luthmann. De toren leverde naast koelwater voor Radio Kootwijk, ook drinkwater aan het gelijknamige dorp. Boven in de toren was een lichtkoepel die als doel had het luchtvaartverkeer te wijzen op de aanwezigheid van de hoge zendmasten van Radio Kootwijk.
De watertoren is 37,85 meter hoog, met een waterreservoir van 110 m3. Het water werd op een diepte van 30 meter uit de grond gepompt. Na de sluiting van Radio Kootwijk is de toren niet meer in gebruik, maar kan in noodgevallen wel nog gebruikt worden, alles is nog operationeel.
wil je meer 6 woordverhalen zien kijk dan op deze blog

bVision.nl een Parkstad Limburg blog uit Hoensbroek