bVision.nl

Vandaag is mijn kerstreces begonnen, vrij tot in het volgende jaar, wat een weelde. En nou moet ik potverdorie wachten tot tweede kerstdag voordat ik mijn sinterklaascadeaus mag uitpakken. Want dan komt mijn dochter met haar vriend en een vriendin hier kerst vieren, uiteraard komt Jeslynn mee. Maar voor die tijd begint de Ratrace om alle boodschappen in huis te halen. Vandaag eerst maar eens even naar de Lidl voor de noodzakelijke versnaperingen tussendoor… Jeslynn is er vandaag ook, die kan dus lekker mee naar luilekkerland.

Na een aantal jaren in een Fiatje 500 te hebben rondgetoerd was mijn dochter toe aan een nieuwe auto, het contract liep af. En een nieuwe Fiat voldeed niet aan het wensenlijstje waar Jeslynn nu uiteraard ook bij zat. Het moest een vierdeurs worden en value for money. Hij is er alleen maar om geld mee te verdienen. Na een lange zoektocht werd het uiteindelijk een Hyundai i10… een donkerrood monster. Ik ben hem gisteren met haar gaan halen in Weert. Geen toeters en bellen, hij stond nat buiten te kijken, hier heb je de sleutels u kunt wel gaan. Heel anders dan bij mijn Peugeot, waar een bloemetje en een flesje bubbels bijzaten. Waar de auto keurig gepoetst onder een laken binnen stond te wachten…

#MeToo gebruiken is in dit kader wat overdreven, maar #MeToo is ook niet alleen van deze tijd. Als je in dat kader naar de onderstaande reclame uiting kijkt ben je verkeerd bezig. Het brengt in ieder geval wel gesprekken op gang. Discussies over wat wel en niet toelaatbaar is, ook op de wervloer. Wat tussen collega’s kan is wellicht not done bij leidinggevenden. Collega’s zitten op eenzelfde niveau terwijl je bij leidinggevenden een afhankelijkheid hebt, zoals beoordelingen, bonussen, promotie of ontslag. Zodra er een gezagsverhouding is, kan het verkeerd gaan. Ik hoop dat collega’s onderling hun grenzen wel kunnen en durven aangeven. Ook de gezachtsverhoudingen op sportclubs (trainer, pupillen) kan aanleidig geven tot ongewenst gedrag. #MeToo hoort bij deze tijd, mensen worden mondiger, verleggen hun grenzen en accepteren niet alles meer. Een positieve ontwikkeling vind ik. Daarom had ik dit plaatje hier niet willen zetten, gelukkig weet ik dat er niet veel kinderen naar zullen kijken, want wie is Sjoerd van bVision nou eigenlijk…

In mijn jeugd bestond het nog niet, Ole Kirk Christiansen, een Deense timmerman, die in eerste instantie houten speelgoed maakte, was er nog aan het denken. De steentjes hadden niet zo’n mooie pasvorm en het materiaal werkte ook niet mee. De eerste echte Legostenen werden pas in 1958 geproduceerd in het Deense Billund. Van een toen nieuwe kunststof, ABS, de afkorting van acrylonitril-butadieen-styreen. De eerste duplo stamt pas uit 1969, mooi op tijd voor de geboorte van mijn kinderen. Die er dan ook dankbaar gebruik van hebben gemaakt. Onze “Bumba” Jeslynn is Duplo nu aan het ontdekken. Een gedeeltelijk door het Kruidvat gesponsorde Duplotrein maakte in het weekend zijn opwachting, en ze was meteen verkocht. Bumba kijken op Oma’s telefoon was ineens even uit de gratie. Zelfs opa vond het leuk om met Duplo te spelen, eh, met Jeslynn te spelen… De blokken met de nummers zijn favoriet. Ideaal om te leren tellen en de kleuren te leren onderscheiden.