bVision.nl

Je kunt natuurlijk ook naar buiten met zo’n weekend, dat hebben we ook gedaan uiteraard, maar je kunt ook genieten van werk wat klaar is, zoals de badkamer van mijn dochter die klaar is, het opruimen van onze milieustraat die vol stond met verpakking materiaal, het afkitten van de keuken, wat nog moest gebeuren. Als ik dan terugkijk op zo’n weekend heb ik toch een voldaan gevoel en heb ik niet het idee dat ik wat gemist heb.
Het herfstige stuk dat op de foto staat is overigens door mijn vrouw gemaakt tijdens een workshop in een chocolaterie in Beek, waar ze samen was met een aantal collega’s. Naast het maken van het herststukje heeft ze ook geleerd hoe je bonbons moet maken. Ik mocht uiteraard niet mee, maar dat mag de pret niet drukken.

De Volvo 940 was het basismodel van de 900-serie, een hoekige wat plompe auto waar de degelijkheid van af straalde. Je bent ervoor, of je bent ertegen. Verkrijgbaar met een viercilinder benzinemotor, of een zes cilinder dieseltje. De auto op de foto’s welke afkomstig zijn van Morgaine, is een in 1995 geproduceerde VOLVO 940 2.3 I.C. Automaat. De Volvo 940 was de opvolger van de succesvolle 740 en wordt in middels ook niet meer gemaakt. Overigens zijn de dieselmotoren welke in deze auto’s zitten afkomstig van Volkswagen. Maar of daar ook al mee gesjoemeld werd is mij niet duidelijk.

Afgelopen woensdag hadden we een afspraak bij de pedicure. Niet spannend, maar doordat de markt was afgezet voor de komende kermis dit weekend, reden we door een straat waarlangs ik plotseling een woud aan paddenstoelen ontdekte. Maar helaas het was al laat en dachter verder niet bij na. Gisteren tegen half vijf dacht ik dat ik genoeg had gewerkt. Ik liep naar de auto en op dat moment schoot me in de gedachte dat mijn vrouw een half uur later klaar zou zijn dan gewoonlijk. Niet om vijf uur, maar om half zes. Omdraaien had geen zin en op weg naar de auto kreeg ik hallucinaties. Ik denk van de gedachte aan paddenstoelen. Het lag op mijn weg, dus omrijden hoefde niet, en een half uurtje moest genoeg zijn voor wat foto’s in de buurt van Retersbeek, u allen onbekend. Ze waren weer snel gevonden in “hüle en füle” sakkerdjie, als die eetbaar waren had ik voorlopig genoeg voor in de diepvries en ik vond zelfs nog meer juweeltjes, maar daarover later, want ik heb een deal, met de kabouters.

Ja hoor, we zijn ook bij Hudson’s Bay in Maastricht geweest, en wat viel het tegen. Ik vrees dat het dat toch niet wordt, tenzij ze het snel over een andere boeg gooien. Ik heb er overigens wel wat gekocht, maar ik was een van de weinigen. Voor de rest was het bij de kassa’s angstvallig stil. Zelfs datgene wat vroeger druk werd bezocht, La Place, was volledig uitgekleed en een mager aftreksel van wat het vroeger was. Wat vroeger anderhalve verdieping was, was nu nog geen halve. De lofzang die ik van anderen heb gehoord, lekker licht, luchtig kan ik beamen, maar ook leeg. Als voorbeeld de stand van Delicious, zaterdagmiddag en echt niemand te bekennen. Nou ja, alleen die kookgek van bVision.

Als een groep een voorstelling geeft, of de aandacht wil trekken, of een statement wil maken. Dan moet je je als fotograaf aanpassen. En niet als een maloot midden door de voorstelling lopen om een plaatje speciaal voor jou te schieten. Aan de andere kant levert het mij dit plaatje op. Ik hoop dat ze zichzelf een keer tegenkomt op het web. Shot zaterdag 7 oktober, Mosa Forum Maastricht… Jammer dat ik alleen mij mobieltje bij me had.