bVision.nl

Ook al ben ik met vakantie thuis, dat wil niet zeggen dat er niets gedaan wordt, in het weekend hebben we de keuken uitgeruimd, de koelkast leeggehaald. Een vitrinekast naar boven gezet, en meer van dat soort zaken. Je moet er toch wat van maken. Maar ook zijn we onszelf niet vergeten. Zaterdag zijn we even naar Maastricht geweest, en zondag even naar Herkenbosch, waarover later deze week. Ik zal niet echt veel bloggen in mijn vakantie, maar ben uiteraard wel aanwezig in blogland. Onderstaande foto is gemaakt bij Dille & Kamille in Maastricht en staat in het teken van onze verbouwing…

Ik reed in Ubachsberg de berg naar beneden richting Simpelveld en draaide af richting Zuid-Limburgse Stoomtrein Maatschappij (ZLSM), toen mijn oog in de spiegel een pick-up waarnam. Ho, stop, in de ankers en even kijken want ik herkende iets bekends aan deze auto. De camera uit de auto en toch maar even kijken. Yes, het was hem, de Peugeot 504, het werkpaard in woestijnen en op de Europese wegen. En nog wel in een pick-up uitvoering, uit 1982.

De Peugeot 504 rolde in 1968 voor het eerst van de band als opvolger voor de 404 die overigens ook nog tot 1974 in productie was. In 1983 werd de laatste Peugeot in Europa geproduceerd. De auto verdween opmerkelijk snel uit het straatbeeld. waarvoor een eenvoudige verklaring was. De auto’s werden massaal opgekocht om te verdwijnen naar Afrika of Zuid-Amerika, waar de vraag groter was dan verwacht en de auto ongekend populair was. Er stonden al fabrieken in die regio en de productie is daar nog enkel jaren doorgegaan. In Kenia werd de productie van deze auto pas in 2004 gestopt. In Nigeria ging de productie zelfs door tot 2006.

Nog enkele uren werken vandaag en dan start mijn herfstbreak. Niet dat we iets bijzonders hebben gepland, maar het klinkt zo leuk. Vandaag vroeg me iemand tot wanneer ik vakantie had, waarop ik als antwoord gaf vanaf 1 september totdat ik terug ben. Verder doorvragen heeft dan geen zin, daar ga ik dan toch niet op in. In onze vakantie wordt een nieuwe keuken geplaatst, daarvoor moeten we zelf uiteraard ook aan de slag. Alles uitruimen, schoonmaken, ja, een aantal apparaten is nog nieuw en gaan we hergebruiken. Daarna kan de sloop beginnen. En natuurlijk maak ik foto’s, waarvan ik er wellicht een paar plaats om de voortgang te laten zien. Het meeste maken we ons zorgen over de katten, die zijn zo’n grote verbouwing niet gewend, en onze grote rode kater heeft maar een heel klein hartje…, maar goed, komt tijd komt raad. Het weekend hebben we in ieder geval nog vrij om te doen en laten wat we zelf willen. En maak u geen zorgen dat u wat mist hier, mijn blog heeft nooit vakantie, het is mijn dagboek.

In opdracht van de eigenaresse van Villasappho.

We gaan even tien jaar terug in de tijd van mijn fotoachief. We maakten destijds een wandeling door Maastricht en liepen tegen Kaptein-luitenant Charles de Batz de Castelmore aan, ofwel graaf van Artagnan, een van de drie musketiers die in 1673 in Maastricht het leven verloor. Hij werd geraakt door een Musketkogel en stierf een paar uur later. Een gevoelig verlies door de Fransen, die een held verloren bij het Waldeckbastion. Het heeft de Maastrichtse inwoners van destijds niet geholpen. Een paar dagen later hebben de Fransen hun held gewroken en namen de stad alsnog in.

Soms bestaat het leven uit meer dan vrolijke dingen en moet er gewerkt worden, maar als ik er aan denk dat dit de laatste werkweek voor mijn vakantie is loopt het toch wat soepeler. Ik moest gisteren voor het werk even in Maastricht zijn. Daar is mede door de aanleg van de tunnel waar de A2 in verdwijnt, en de verplaatsing van de Noorderbrug zoveel veranderd dat zelfs een Maastrichtenaar het spoor bijster raakt. Ik moest in een mooi kantoorpand zijn, de Colonel, naast het station. We zijn er gekomen, maar niet na eerst de halve stad te hebben gezien. Miljaar wat een changes, wie dat heeft goed gekeurd. Het is van binnen een mooi en statig pand waar niet bezuinigd is op de inrichting. Ik was er helaas niet om foto’s te maken, maar neem van mij een dat de voorkant nan het pand echt mooi is. Ik moet toch nog een terug gaan. Er is maar een punt ter verbetering, de parkeergarage eronder is niet geschikt voor een Peugeot 3008 of groter. Ik schat dat het met fiatjes 500 wel te doen is. Aan de andere kant, het ligt aan het station vast. En waar zouden we zijn zonder de … juist.