bVision.nl

Met de klusplannen liep het helemaal mis in het weekend, maar dat was te verwachten met kleindochter Jeslynn in huis. Niets is dan veilig, zeker geen verfpotten en dergelijke. Dus vrijdagavond het meeste aan de kant en buiten gezet. Jeslynn meegenomen met de boodschappen doen, bij Appie weer iedereen blij en Jes weer een banaan gescoord, bij opa op schoot weer liedjes meegezongen op de PC, en zo ben je een hele dag bezig. Ze bleef ook slapen dus ook de zondag was geen klusdag. Ze werd laat in de ochtend door haar papa opgehaald en wij zijn ter afwisseling naar Eindhoven gereden om een broodje te eten…. een terrasje te pakken en naderhand heb ik nog lekker een zelfgemaakte pizza in de oven geschoven. Een welbesteed weekend dus.
En niet te vergeten, ik heb ook nog even naar de superrace van de koning van Canne gekeken, Tom Dumoulin. Hij heeft iedereen daar een poepje laten ruiken.

Dachten we na de Koude Oorlog (1945-1989) een vrij land te zijn, wie kon ons wat doen, we hadden toch alles goed geregeld. Maar niets is minder waar, terrorisme is een onzichtbare vijand. Op de foto ziet u de toegang tot de vrij toegankelijke braderie op Hemelvaartsdag in Hoensbroek. Een complete barricade is er opgericht om mogelijke aanslagen met auto’s te voorkomen. En zeker is zeker, binnen het afgeschermde gebied ligt ons politiekantoor… Voor de rest had ik het idee dat het iets minder druk was dan de voorgaande jaren, maar dat kan ook komen omdat ik gewoon verder gewerkt heb waar ik aan begonnen was. Een deel van het plafond is klaar en aan de voorzijde zijn de kozijnen geschuurd en geschilderd. Nu zijn eerst de boekenkasten aan de voorzijde aan de beurt daarna verhuizen we naar achter. Als ik gisteren een prijsvraag had uitgeschreven had Marlou deze gewonnen…

Vandaag is in Hoensbroek weer de jaarlijkse braderie. Een van de grootste braderieën in Limburg en omstreken en ik zit er midden in. Een verplicht dagje uit, of thuis blijven. Met het te verwachten weer moet ik of vroeg weg zijn, voor het begint, anders kom ik de garage niet meer uit. Of meedoen uiteraard. Maar er wacht nog werk… We zien wel hoe een koe een haas vangt.

Tijdelijk hebben we onze spullen opgeslagen in verhuisdozen, we hebben zo’n 30 meter boekenkast in de kamer staan, en de boeken die daarop staan moeten we toch even kwijt. Dan is het wel handig dat er een serre achter is aangebouwd waar we die droog kunnen opslaan. De deuren daarvan naar buiten zijn dubbel vergrendeld en met een waakkat kan er niets misgaan toch… Wie durft er nog binnen te komen als deze zwarte panter de dozen met haar leven beschermd. Met een aanloop haalt dit lieve poesje een hoogte van ca twee meter. De andere twee katten hebben dan het nakijken. Die zijn met de omhuizing in geen velden of wegen te bekennen…
Vandaag staan de werkzaamheden even op een laag pitje. Vanochtend even naar het ziekenhuis naar de KNO arts in Brunssum. Niets erstigs, alleen maar vervelend…

Voordat je ergens mee kan beginnen moet je opruimen en leeghalen. Goede hulp hierbij hebben we van onze klauterkabouter Kaatje. Het maakt niet uit hoe hoog het is, Kaatje helpt wel. Ik hoop dat ze inziet dat die hulp niet nodig is als ik begin met wat schilderwerk. Ik moet er niet aan denken…