bVision.nl

Het weekend was super. Het wordt steeds leuker met je kleindochter die ook al meehelpt om alles te sorteren voor de milieustraat. Jeslynn was zaterdag hier om met opa en oma te gaan winkelen, heel Albert Heijn wist weer meteen dat we er waren en we hebben uiteraard nog even van de gelegenheid gebruik gemaakt om de laatste zegeltjes te verzilveren. Zondagavond was het jaarlijkse uit eten avondje met de hele familie om ons zoveel jarig huwelijksfeest te vieren. Time flies. We waren in Heerlen bij Trattoria Da Peco, een aanrader. Niet goedkoop maar wel superlekker en een fijne bediening. We reden samen thuis weg en hadden in een bepaalde garage afgesproken, helaas stonden we even later in twee verschillende garages, bij de schoenenreus is niet de Klomp…al zou je dat verwachten. Gelukkig stond ik het dichtste bij het restaurant en mijn dochter bij de Klomp. Hilariteit alom deze avond. Het kinderijsje voor mijn vrouw deed de deur dicht…. dat leverde in ieder geval een extra fooi op. Nee ik ga niet in details, ik wil ook de 43 jaar nog volmaken.

“Kweet niet” ik heb gewoon iets met oude kevertjes. Deze in het bijzonder want ik ben getrouwd in een oranje kever. deze is overigens 44 jaar oud, en ziet er nog goed uit voor zijn leeftijd. Een paar mooie ogen, en stel forse bumpers en een behoorlijk bagagerek… Ik vond hem aan de rand van de haven in het stadje Veere, alweer een tijdje terug.

Van origine was de kever echter geen kever, maar in een artikel in de New York Times werd deze Volkswagen getypeerd als een Beetle, Dat werd dan ook de naam in de volksmond en Volkswagen ging dit vervolgens ook zelf als typeaanduiding gebruiken.

Vroeger werd veel gebruik gemaakt van slowfood. Potten op het vuur waarin vlees werd gestoofd, juist ja, Limburgs Zoervleisch. Dat kokend hete goedje kon je niet met een mes eten, en niet met je vingers. Daarvoor werd een houten schep met tanden gebruikt waarmee je de plakken vlees kon scheiden van de jus, de kinderen kregen vervolgens weer een homp brood, die ze konden dopen in de jus die was overgebleven. Later werd die houten schep met tanden omgetoverd door de Belgen tot de huidige vork, die zo de friet konden oppikken uit het vet en konden gebruiken met hun Vlaamse stoofpot.
Dit was een reactie die ik ooit eens ergens gaf over het ontstaan van de vork, als je het verhaal niet gelooft moet ik wat anders verzinnen…

Gisteren hadden we een afspraak bij de dealer om proef te rijden in een auto die we op het oog hadden, en die prima leek te passen bij onze Jeslynn-car. Voordat we gingen rijden waren we gaan proefzitten in enkele auto’s, en dat viel voor een model wat we op het oog hadden toch wel even tegen. Dit was overigens niet het model dat we wilden kopen. De proefrit verliep slecht, we voelden ons niet thuis in de auto. Gekscherend zei ik tegen de verkoper dat we eruit waren, en geen van de beiden modellen ons kon bekoren. Hij schrok en liep een beetje bleek aan. Tijdens de testrit waren we al aan het praten over een iets zwaarder model, waarop we dan wel de Jeslynn-car (een peugeot 307 SW) zouden moeten inruilen. Dus ons verzoek of we ook ook daarin eens een proefrit konden maken, klonk hem even vreemd in de oren (die van mij waren weer super in orde en de KNO arts was heel tevreden), maar even later stond de bolide voor. Een Auto waar Auto met een hoofdletter wordt geschreven. Dat we moeten wachten tot begin juni is even wat anders, maar dan staat er ook wat… Gelukkig lijkt hij op deze foto wat kleiner dan in werkelijkheid, het is wel de juiste kleur.

Vandaag moet ik terug naar de KNO arts voor mijn oren, doorsmeren en olie verversen en daarna leegzuigen. Niet dat het horen daardoor beter zal gaan, maar met een grote spuit en een hoop lauwwarm water is niet meer van deze tijd. Voor het slechte horen heb ik tegenwoordig een paar oortjes, je ziet ze bijna niet, alleen als je erop let, maar er zit heel wat intelligentie in tegenwoordig. Met afstandsbediening waarmee ik afhankelijk van de ruimte of situatie waarin ik verkeer, de oortjes onafhankelijk van elkaar harder of zachter kan zetten. Ook zitten er presets op, de basis instelling is dat wat de KNO arts gemeten heeft. Naast de basisinstellingen zitten er meer instellingen op zoals verkeer (rondom), theater (gericht), Kantoor (basis, maar zachter). En als Jeslynn er is, zoals dat vanmorgen het geval zal zijn, kunnen ze ook uit. Ik voel ze vrijwel niet zitten, dat valt best wel mee. Als ik ze s’avonds uit zet daalt in ene een volledige stilte over me heen. Een hele verbetering waaraan ik jaren geleden aan had moeten beginnen… Maar ja, we blijven man. En het belangrijkste, de kosten vielen na de bijdrage van de zorgverzekering en een aanvulling door de werkgever best nog wel mee… Als je ze helemaal zelf zou moeten betalen liggen de kosten per oortje al gauw rond de duizend euro, all in.

Veel is er over te doen geweest en uiteindelijk heeft men het maar zo gelaten. Veolia creëerde zijn eigen bushaltes en stopplaatsen, voldeed daarmee niet aan de Nederlandse verkeersborden, en maakte dus oneigenlijk gebruik van stopplaatsen voor openbaar vervoer. Achteraf werd er een kopie van het bekende Busje in gestopt om de gemoederen wat te bedaren. En na de debacles rondom de aanbesteding van het openbaar vervoer in Limburg heeft Arriva afgelopen december het stokje overgenomen en is bezig de lelijke veoliazuilen te vervangen door de frisse standaardborden die er thuishoren. Toch moest ik nog even afscheid nemen van die foeilelijke zuilen… Het straatbeeld in Limburg is er in ieder geval een stuk op vooruit gegaan.