bVision.nl

Het was leeg in het kabouterdorp, geen kabouter meer te bekennen, maar wat erger was dat er ook geen huisjes meer stonden. Een groep jonge kinderen was met grote voeten door het grote bomenbos in Amstenrade getrokken en had een spoor van vernieling achter zich gelaten, verdorie, die letten gewoon niet op waar ze rondrennen. De begeleiders van de groep hadden zich op een bank neergezet en lieten de kinderen maar spelen. Wilde ik even een hartig woordje met ze spreken over het opruimen van al die bladeren, waren die kabouters pleite.

Langzaam liep ik verder en tuurde in het rond of ik niet toch ergens een kabouter zag. Ik vond af en toe een klein of beschadigd huisje, maar geen enkel dorpje meer. Ik trok steeds verder het bos in zonder ook maar wat te zien. Toch had ik het idee dat ik werd gade geslagen. Er trok een rilling over mijn rug en ik draaide me snel om, niets te zien uiteraard. Een kleine beweging trok mijn aandacht en ik liep richting een oude boomstronk. Ik zag dat de werkzaamheden waren stilgelegd, maar dit was volgens mij zeker een dorpje in aanbouw. Er moest nog het een en ander aan gebeuren, maar mijn aandacht was getrokken.

Waar gewerkt wordt zijn ook kabouters, en die wonen en slapen in de buurt, zeker weten. Even verder lag een grote kabouterweide in het bos, afgezet met prikkeldraad en schrikdraad eromheen. Na even zoeken vond ik een heel nieuw en groot dorp. Poeh, poeh een hele opluchting. Ze waren er nog die kabouters… Nu eerst even ene vinden. Helaas, er was geen een thuis, totdat ik thuis de foto’s bekeek. Zouden die verhalen dan toch een kern van waarheid bevatten…

Vandaag een hele verzameling aan huisjes, allemaal op de foto gezet door René van renesmurf.nl alleen zat er een opmerking bij, en dus een uitdaging die ik verloren heb. Hij had de foto’s door elkaar gegooid en wist niet meer waar hij welke foto genomen had, niet eens meer op welk eiland… Dus, als iemand een idee heeft hou ik me aanbevolen. Leuk zou het zijn als een van de eilanders hier weet van heeft en de plaatsen waar ze staan kan aangeven…

Trouwens stroom aldaar was niet altijd eenvoudig. Vlieland is lang afhankelijk geweest van een paar diesel aggregaten. en is pas sinds een paar jaar aangesloten op het landelijke net (2008). Destijds is heel Vlieland even verstoken geweest van stroom om van de dieselaggregaten om te schakelen op het landelijke net. De verbinding met het landelijke elektriciteitsnet is tot stand gebracht via een kabel tussen Harlingen en Vlieland. De bijna 30 kilometer lange kabel ligt op de zeebodem en komt halverwege Vlieland aan de kant van de Waddenzee op het eiland.

Op Texel wordt geëxperimenteerd met stroomopwekking door middel van getijde stroming. De turbines maken gebruik van eb en vloed om op deze wijze stroom op te wekken. Het experiment verloopt dusdanig goed dat er een uitbreiding wordt gedaan van de capaciteit. Als alles goed gaat levert deze getijdecentrale straks zo’n 2,5 megawatt aan het landelijke net en aan de huishoudens op Texel.

Soms is het nodig om in een bedrijf, vooral in een chemisch bedrijf, de veiligheidsattitude bij de medewerkers naar een wat hoger niveau te tillen. Zo was er gisteren een Alert dag georganiseerd door onze baas bij veiligheidsopleider ACALEPH in Geleen. Het ging niet alleen om handelen, maar meer om herkennen van zaken die kunnen leiden tot onveilige situaties. Een beetje meer awareness zoals ze dat zo mooi kunnen zeggen. Foute handelingen laten zien kan iedereen, maar zoeken naar de oorzaken en aanleidingen is een heel stuk moeilijker. In een aantal workshops konden we interactief meedoen met het herkennen van mogelijke triggers die een onveilige situatie in de hand kunnen werken. Niet in een omgeving die je zou verwachten, maar meer in de oorsprong van de (oer)mens, die weliswaar veilig denkt te leven, maar die ondertussen wel de oorzaak is van de meeste ongevallen. Mooie en ludieke voorbeelden werden gegeven met o.a. lichaamstaal, menselijke gedragingen, macho gedrag en meer zaken die kunnen leiden naar (onbewust) gevaarlijk gedrag.
Sommige mensen hadden de mogelijkheid om als toetje even in de kantelsimmulator te mogen zitten om te ervaren hoe het is om op de kop te geraken met een auto en wat je moet doen om daar weer uit je gordels te komen. Geloof me, een foto maken hiervan is een stuk eenvoudiger. Ook al zat ik er niet zelf in, helaas was hiervoor de tijd tekort, van zo’n ervaring leer je.
Het staat er al als titel, een welbestede middag waar je niet alleen in je bedrijf wat aan hebt, maar zeker ook thuis. De wereld is na vandaag zeker anders, maar dat is een verhaal apart.

Het was me het dagje wel gisteren, druk, druk, druk. De hele dag was volgeplempt met afspraken. Maar soms heb je ook wel eens geluk. We hadden beiden een afspraak bij de dokter opstaan voor het halen van de griepprik, tussen elf en twaalf. Formulieren meenemen je weet hoe dat gaat. Echter er stond ook een afspraak op bij een assistente om half acht voor mijn vrouw om bloed te prikken. Mijn vrouw aan het vertellen dat ik in de auto zat te wachten, dat we daarna naar tandarts moesten, daarna weer terug kwamen voor de griepprik. Och zegt de assistente, die griepprik kunnen we nu ook wel even doen voordat de drukte begint, dus telefoon gaat en 10 minuten later stonden we beiden weer buiten. Wat eten, daarna naar de tandarts, tussen twee en vier zou een nieuwe eetkamertafel geleverd worden, konden we dus nog snel even winkelen. Op de terugweg gaat de telefoon, net te laat opgepakt, komen we thuis komt ook de eettafel aan… brengen achter de voordeur, monteren zelf doen of 75 euro voor betalen. Als ik het geweten had. U snapt het al, ik heb hem zelf in elkaar gezet Chroomnikkelstalen frame en met een een centimeter dikke glasplaat, gewicht 65 kilo. Maar eerst nog even de oude tafel afbreken. Bij een drive-in woning betekend dat de trap op en af sjouwen. daarna even eten maken en snel in de auto om naar de pedicure te gaan. Hoezo een vrije woensdag… Ik ben blij dat ik volgende week een cursus heb op woensdag. Dat is een stuk rustiger.