bVision.nl

Vandaag wordt u meegenomen in de tijd, letterlijk en figuurlijk, en wel in de sluitertijd. Bij een moderne camera is het mogelijk om de sluitertijd vast te zetten. Op de bovenste foto ziet u het water alsof u er zelf naar kijkt. De mens kan de tijd dat hij kijkt niet versnellen of vertragen. Met een camer kan dit wel. Bij een snelle sluitertijd wordt alles bevroren en ziet de foto uit alsof je er zelf naar kijkt. Met een langere sluitertijd kijkt de camera wat langer naar het beeld en zet het beeld dan op een foto. Zoals de onderste foto. Snelheid lijkt te vervagen, go with the flow and the magic of time.

Vliegerclub Oirsbeek organiseerde dit weekend een familie vliegerfeest aan de Wintrakerweg tussen Oirsbeek en Munstergeleen. Als van verre zag je de tientallen vliegers in de lucht hangen. De deelnemers kwamen ook van heinde en verre. Want het vliegersfeest geniet internationale bekendheid. Niet moeilijk als je een paar kilometer van Duitsland bent, en aan de andere kant een paar kilometer van België. Naast vliegeren waren er uiteraard ook andere activiteiten, de kosten moeten er ook uit, en terecht, want het is een leuke hobby vooral om naar te kijken.

Ik was even met de MG wezen tanken, ja, in Duitsland uiteraard, want os Friesen ben zuunig, toen ik de vliegers al van ver boven het veld zag hangen. Ik kon het dan ook niet nalaten om een paar foto’s te schieten. Niet de beste, daarvoor was de afstand te groot, maar het geeft wel een overzicht wat de mensen daar allemaal lieten zien. Een kakofonie aan kleuren en modellen. Van sommige modellen vraag ik me af hoe ze die in de lucht krijgen. Het resultaat mag er echter zijn… Voor de rest was het gisteren een oppasdagje op onze kleindochter. Net vijf maanden oud en ze groeit als (spruit)kool.

Bijna was het een gelopen zaak voor het merk Triumph, Standard vond dat het na de overname zijn eigen merk moest gaan voeren. Gelukkig waren er nog mensen met inzicht die het merk Triumph weer op de rails wilden zetten. Een nieuw project was geboren en in 1957 rolde het eerste prototype van de band. Een door Michelotti ontworpen bouwpakket wat achteraf bleek een groot succes was. Pak alles in kratten en je kunt het overal in de wereld in elkaar zetten… Door deze bouw was het ook eenvoudig om de opbouw aan te passen aan de wensen van de klant, coupé, saloon, convertible, en dat allemaal op hetzelfde onderstel. De auto werd dan ook een klein succes.

De auto op de foto is een Triumph Herald 12/50 en had al meer bijzonderheden dan de oorspronkelijke Herald. In 1963 werd dit model op de markt gebracht met een 1200 cc versie en 50 PK vermogen. een gewijzigde gril, schijfremmen en wat meer cosmetische zaken. In 1967 stopte de productie van dit model. Inmiddels is Triumph alleen nog maar een merknaam, weliswaar in het bezit van BMW, maar die doet er niets mee. Gelukkig zijn er wel nog liefhebbers die de auto’s van dit merk in stand houden.

Ha heerlijk, mijn kantoor ligt op de zonkant maar gisteren om zeven uur in de ochtend, het raam een stuk open en genieten van de nog koele ochtend lucht die je kantoor binnen stroomt, moet kunnen. Nu weet ik wel dat je in deze omstandigheden beter ramen en deuren dicht kunt houden, maar buiten was het koeler dan binnen. Toen de zon echt doorbrak heb ik alles weer netjes dicht gedaan om de airco zijn werk te laten doen. Het begon met zo’n 23 graden, en het werd warmer en warmer en warmer. Shit, airco defect. Op sommige dichtbevolkte kamers vond al enig vluchtgedrag plaats naar de koelere gangen en de kamers op de schaduwkant. Maar gelukkig had ik door mijn actie nog enig respijt. Maar langzaam maar zeker druppelde bij mij ook enkele druppels zweet naar beneden naar plaatsen waar je die niet wil hebben, de inmiddels geritselde ventilator bracht nog enige verkoeling maar uiteindelijk stond ook ik in een kamer aan de achterzijde van het gebouw. Maar wat zouden we klagen, dit is toch precies het weer waar anderen veel geld voor overhebben om naar toe te gaan en dat dan vakantie noemen… Miste nog de piña colada (Spaans: piña colada, ‘gezeefde ananas’), maar die zat gisterochtend al in mijn smoothie uiteraard zonder de daarbij gedachte rum, daarvoor was het nog te vroeg.

Als de boeren klagen hebben ze daar vaak de tijd voor, en dan gaat het dus goed. Uiteraard is dit een understatement van de eerste orde, maar het is maar hoe je er naar kijkt. Zo ook de ogen van de fotograaf. Op beide foto’s staat hetzelfde, de eerste blik was die van de fotograaf en de tweede blik was die van de boer. Beiden hebben gelijk, maar wel vanuit een ander standpunt bekeken. Mooi kan het beiden zijn…