bVision.nl

Vanochtend gaan we Appie weer periculeus maken, twee jong bejaarden op het detectivepad om te kijken welke onverlaten iedere keer de nering links en rechts over de winkel partageren zonder ze in het gepaste vak te distribueren. Ik heb daar zo de Scabies aan… Maar zonder aperij, we moeten de halfwekelijkse ontbijt, lunch en diner ingrediënten weer bijeengaren om op het einde van de week niet van het visbeen te vallen. En verder was ik tijdens het vervaardigen van dit artikel gewoon een beetje droog door overrijpheid…

Grote verkeersoverlast vanmiddag door een gekantelde vrachtwagen op de A76. De vrachtwagen kwam op zijn kant te liggen op het stuk tussen knooppunt Kerensheide en de afslag naar Geleen en Beek. De snelweg richting Heerlen ging enkele uren dicht. Daardoor ontstond een lange file op de A76 en ook op de A2. (foto 1Limburg.nl)

Een gewaarschuwd mens telt voor twee. denk je dan na een whatsappje van je dochter. Probeer je het punt mooi te omzeilen omdat je de weg binnendoor goed kent, werd ik meteen geconfronteerd met allemaal mensen die door de politie om het knelpunt heen werden geleid. Ik hoefde maar 500 meter te overbruggen in dat stuk file, maar sakkerdjie wat duurde dat lang door de daar aanwezige stoplichten. Daar hadden ze toch wel een agentje neer mogen zetten om het verkeer om te leiden… Het was dus weer een latertje voor ik mijn vrouw op haar werk kon oppikken. Maar een geluk was uiteraard de “komkommertijd”, stel je voor er waren geen vakanties geweest.

Zaterdag waren we even naar Intratuin voor een bosje bloemen, maar helaas, we waren wat aan de late kant en er was niet veel meer. Maar daarom niet getreurd, dan maar een bloemetje voor in de tuin. De Hydrangea, hier beter bekend als de Hortensia, moet een gedeelte van de afscheiding met de buren gaan vormen. In dit geval de pluim hortensia. We hebben alvast twee verschillende meegenomen om die in onze vakantie te gaan plaatsen. Dan hebben we in ieder geval ook nog een paar weken de tijd om er op het terras van te genieten. De Hydrangea Paniculata Bombshell word niet groter dan een meter en heeft niet van die hele grote bollen, maar mooie pluimen. Op de foto een dus beetje misleidend en uit zijn verband getrokken. Zondag hadden we oppasdag, meer een gezellige dag met onze kleindochter. We zijn de deur niet uit geweest maar hebben toch een hoop gedaan. Allemaal van die weekend klusjes, maar uiteindelijk krijg je daar toch een voldaan gevoel van.

Yes, dan krijg je de foto’s van zo’n auto toegestuurd door Di Mario. Op basis van de foto’s erachter komen welke auto dit is, in dit geval een Ford Gran Torino Elite, was nog niet zo makkelijk. De auto is in 1974 geïntroduceerd en was aanvankelijk bedoeld als topmodel in de Torinoserie. Begin 1975 werd de naam gewijzigd en verkocht men de auto als Ford Elite. Daardoor kan ik met grote zekerheid zeggen dat deze Ford dus uit 1974 is.

Je zou het aan het formaat niet afleiden, maar deze auto is bedoeld als een twee deurs coupé, een betaalbare luxe auto in vergelijking met bijvoorbeeld een Ford Thunderbird. De auto moest concurreren met auto’s zoals de Chevrolet Monte Carlo en de Chrysler Cordoba.
Het motorvermogen was uiteraard aangepast aan de auto, motoren van 5.8 tot 7.5 liter en uiteraard als V8. De meesten uitgeleverd met een drietraps automaat. Ik moet volgens mij de virtuele garage gaan uitbreiden als ik met deze monsters verder zou gaan…

Langzaam maar zeker moeten we wennen aan onze nieuwe werkomgeving en uiteraard aan de nieuwe collega’s. We zijn er nu allemaal gehuisvest en hebben onze vorige werkgever verlaten. Ik was de eerste die verhuist is (met reden) en de laatste heeft het tot gisteren volgehouden. Ons kantoor waar we al die jaren hebben gezeten is niet meer, dat wordt omgebouwd tot een conferentiekamer. Het is wel even wennen uiteraard, maar onze nieuwe collega’s zijn blij met ons en ondersteunen onze uittocht daar naartoe waar ze kunnen. Ik zie het wel zitten om daar mijn laatste werkbare jaren door te brengen. Ik mag daar zelfs planten houden. Drie orchideeën pas, maar ik moet nog wat missiewerk verrichten… We gaan ze laten zien wat een echte groene kantoortuin is.

Mijn staat hier niet voor de mijnen in Limburg, maar voor mijn zorg. In Brunssum is een nieuw zorglocatie gebouwd waar je alle zorg bij elkaar vindt. Het is nog niet helemaal klaar, maar het gedeelte waar het Zuyderland ziekenhuis in gehuisvest is is wel klaar. Gistermorgen waren we even daar om bloed te prikken en kon ik het niet nalaten om met de iPhone wat pikketures te maken. De helft van het gebouw staat nog in de steigers, maar dat laten we maar even buiten beeld. Je vindt er alles wat je straks nodig hebt om in deze vergrijsde maatschappij nog enigszins mee te kunnen. Van huisarts tot hoorspecialist, van thuiszorg tot ziekenhuis, je kan er ook een kop koffie gaan drinken of wat eten, en zelfs je elektrische auto aan de laadpaal leggen. Een strak plan om mee te kunnen in de zorgvraag van de toekomst. Dat zouden ze op meer plaatsen moeten doen. En het ziet er ook nog prima uit… Zelfs als je je auto moet parkeren kun je droog naar het gebouw toelopen. Nou ja, alleen de laatste meters niet, een aandachtspuntje voor de toekomst…