bVision.nl

Al enige tijd had ik het vermoeden dat er iets niet deugde op mijn WordPress site. Vanuit het admin panel werd ik geredirect naar een Casino site. Iedere keer als ik ergens een preview van wilde hebben werd ik doorgestuurd. Het heeft enige avonden gekost maar uiteindelijk heb ik de intrusion gevonden in het CSS gedeelte van het admin panel. Daar stond een voor mij onbekende (hidden) file met een aantal IP adressen, een .BT file. Deze leek willekeurig. Maar nadat ik de file had weggegooid stond hij er nog geen minuut later weer. Een fikse zoektocht leidde uiteindelijk naar een aangepaste file in de home directory, de WP load file. Nadat ik deze vervangen had door een Exemplaar uit een andere door mij beheerde site ging het goed. Daarnaast is het dan noodzakelijk dat alle users een ander sterk wachtwoord krijgen. Om verdere besmetting te voorkomen heb ik Wordfence op mijn wordpress site gezet. Nu maar hopen dat dit alles was, het ziet er goed uit, maar ik snap nog steeds niet dat er mensen zijn die het plezier van anderen willen vergallen…
Foto: RGBstock

In plaats van de schoorsteen was het gisteren de beurt aan de goot. De ladder stond onder in de gang te wachten bij mijn thuiskomst. En dat was maar goed ook, want ik was net klaar met de grootste rommel eruit halen toen het zachtjes steeds harder begon te regenen. Gelukkig ging er nu geen druppel overheen en kon de waterzuiger werkeloos toe staan kijken hoe alles netje in de afvoerpijp werd gezogen. Slurrrrrp en alles was weg, pfft een hele opluchting. (Foto: RGBstock)

Sakkerdjie er is wat water uitgevallen afgelopen dagen, op een gegeven moment regende het zo hard dat de afvoer van het plat dak van de woning welk via het dak van het terras naar het riool loopt, teveel werd voor het terras. Dat is weliswaar spatwater dicht, maar beslist niet geheel waterdicht. Het stroomde langs alle gaten en kieren naar binnen, voor het eerst sinds jaren moet ik zeggen. Oorzaak bleek te liggen aan al het mee gestroomde vuil en een niet geheel schone goot van het terras, waardoor deze al snel aan alle kanten over liep. Gelukkig zijn we sinds geruime tijd voorzien van een nat- en droogzuiger en na een uurtje was alles gelukkig weer droog. Als ik straks thuiskom van mijn werk maar meteen de goot schoonmaken. Dat lukte gisteren niet want ik had geen ladder die hoog genoeg reikte, maar als het goed is ligt die straks in de gang te wachten.

Afgelopen weekend ware we de Sjaak, zowel mijn dochter als de schoonzoon moesten beide een hele dag samen werken. Dus waren opa en oma de de klos en moesten de hele dag op Jeslynn oppassen. Dat is uiteraard geen straf want ze is meestal niet lastig. Ik kan uiteraard wel opschrijven wat we allemaal gedaan hebben, maar daar zit niemand op te wachten. Onderstaande foto is uiteraard een geintje, een kind van net geen 12 weken zit nog niet aan de cruchies en foodbars, die moet zich behelpen met van die flesjes waarvan de inhoud naar karton smaakt, maar ze had er zo’n glunderend gezicht bij…

De foto’s deze week zijn gespot door Di Mario. De truck op de foto is een Barkas. Voorheen ook bekend als Framo. Ze maakte pruttelkistjes. Niet oneerbiedig bedoeld, maar het geluid van een Trabant was hetzelfde geluid als deze lichte vrachtwagen voortbracht. Logisch, want deze heeft een driecilinder tweetakt motor, en ook de motor van de Trabant werd door Barkas gemaakt.

De fabriek stond in de voormalige DDR en wel in Hainichen. Dat stond ook op het typeplaatje. Niet echt een krachtpatser met maar 29 pk, maar wel een betrouwbaar blokje wat na al die jaren nog steeds draait als een naaimachientje. Er staan filmpjes op internet waar een barnfind model na 25 jaar bij de eerste start meteen loopt. Super van zo’n tweetakt.

Wie Herman Boerhaave is hoef ik u niet te vertellen. want wie kent hem niet als arts, anatoom, botanicus, scheikundige en onderzoeker. Hij was een hoogleraar die een tijdlang drie van de vijf leerstoelen van de medische faculteit bekleedde, rector magnificus was van de Universiteit van Leiden en directeur van de Hortus botanicus Leiden. Hij stond bekend als begenadigd docent en was een van de bekendste mannen van Europa, wiens faam zelfs tot in China was doorgedrongen. Boerhaave’s motto was Simplex sigillum veri – Eenvoud is het kenmerk van het ware. Bij ons bezoek aan Leiden waren we ook in de Pieterskerk, waar Boerhaave na een lang ziekbed werd begraven. Niet ver van zijn graf staat dit gedenkteken ontworpen door Frans Hemsterhuis en in 1762 vervaardigd door Antony Wapperon.