bVision.nl

bVision.nl

Ouwe – door Frank

Het ouder worden is een proces wat niet altijd bij iedereen hetzelfde verloopt. Je hebt mensen die springen op hun negentigste nog over een tuinhekje, en ik, jongere oudere, kon dat tien jaar geleden al niet meer. Dat ligt ook wel een beetje aan mijn ietsiepietsie teveel gewicht, dat geef ik toe. Afvallen, zou moeten, maar stoppen met roken destijds was véél gemakkelijker dan dieet, ik heb dan ook behoorlijk wat gejojood in de loop der jaren. Een paar jaar geleden moest ik gekeurd worden, de baas vindt namelijk dat ze het personeel gezond de AOW leeftijd moet laten bereiken, dus doen ze daar alles aan. We krijgen zelfs twee keer per week fruit op het werk. Dat fruit is een succes, de kisten zijn na een uur al helemaal leeg geplunderd. Wij hebben het geluk dat we het kantoor naast de koffie-automaat en de kisten hebben, dus mijn collega’s en ik krijgen ons deel wel. Terug naar de keuring, ik ging er voor mijn gevoel gezond naar binnen, en kwam als patiënt naar buiten. Alles was goed met me behalve de bloeddruk, die veel te hoog was. Nou wordt dat ook wel een sluipmoordenaar genoemd, dus maak je je zorgen. Nou zit dat wel een beetje in de familie, die hoge bloeddruk maar toch. Dus de huisarts moest hier de oplossing gaan bieden. De ene capsule na de andere, een pilletje erbij, een pilletje er af. Uiteindelijk zit ik ’s morgens met een steeds langer rijtje pillen, en dat moet je organiseren. In het begin ben je de doordrukstripjes iedere keer nog aan het doordrukken, maar we hebben ontdekt dat één keer in de week dit ineens te doen en een speciaal doosje hiermee te vullen, het ontbijt ’s ochtends veel relaxter verloopt. En nee, de dagen van de week weet ik echt nog wel. En omdat het doosje toch nog niet helemaal vol zit, het rode pilletje is vitamine.
pillendoos

Mayonaise zelf maken – koken voor je plezier (1)

Ik kook nu al een aantal jaren en vond eigenlijk dat enkele recepten het waard zijn om gedeeld te worden, vandaag het eerste, een begin, en als het aanslaat volgen er meer. Tips en tricks uit de keuken…
Het met de hand bereiden van mayonaise vond ik altijd een heel gedoe, veel te lastig en ik hield altijd ingrediënten over (eiwit). Maar met de komst van de staafmixer en het goede recept ben ik helemaal om. Heerlijk gewoon en geen enkel vergelijk met de kunstmatige mayonaise. Hier vindt iedereen dat in ieder geval. Ik heb het recept aangepast aan onze behoeften en maak maar 300 ml. Dat is ruim voldoende voor ons. Gebruik wel een maatbeker die niet te ruim is, anders gaat het effect verloren.

Ingrediënten:
2 eieren
2 el (dragon)azijn
1/2-1 el Dyon mosterd
300 ml Arachideolie
peper – zout

Bereiden:
Breek de eieren in een hoge maatbeker en echt, het hele ei, niet alleen de dooier.
Voeg de azijn, mosterd en Arachideolie toe.
Kruid met peper en zout.
En nu de truc waardoor het werkt:
Zet de staafmixer nog niet aan en laat hem langzaam zakken in het mengsel waarvan de eieren onderin staan. Zet daarna de staafmixer aan, let even op dat het ei-mengsel kleurt en trek dan de staafmixer geleidelijk van beneden naar boven. U krijgt zo een gladde mayonaise. Zelfgemaakte mayonaise is ca een week houdbaar, niet langer door de verse eieren… Met de mixer bereide mayonaise bewaar je uiteraard in de koelkast.

aanvulling:
U kunt ook andere olie nemen, zoals maisolie of druivenpitolie. of een gedeelte van de olie vervanger door olijfolie. Uiteraard is ook de keuze van de mosterd geheel aan u, ik gebruik Dyon mosterd. U bent met het maken van de mayonaise een minuut of 10 bezig thats all…. En wilt u Aioli, doe er een teentje of twee knoflook bij. Het recept is afgeleid van een recept van de Belgische topkok Peter Goossens, waar ik een groot fan van ben.

bVision & Photography

bVision.nl een Parkstad Limburg blog uit Hoensbroek

WWW

Het is vandaag WWW, ofwel Weer Weg Weekend, zaterdag was het lekker weer en hebben we nog wat ondernomen, gisteren was het af en toe bar en boos hier in het zuiden. Normaal trekken we ons daar niets van aan, maar met een Amstel Goldrace in de Limburgse heuvels loont het niet om ook maar iets te ondernemen. Dus in de namiddag deze maar even op TV gekeken. Gisteren was mijn dochter nog even op bezoek met Jeslynn. Nee, geen foto’s vandaag, er wijzigt niet zoveel op een week, en 90% van de tijd slaapt ze nog en een gedeelte is ze bij opa, en dan kan opa ook geen foto’s maken. De foto hieronder heb ik genomen in een artistieke opwelling, ik zal u niet laten raden, het is gewoon mijn bureaulamp. Gelukkig zijn die opwellingen zeldzaam…

bVision & Photography

bVision.nl een Parkstad Limburg blog uit Hoensbroek

Gepeperde spanning in Amstelveen

click to see the picture big

Trafohuisjes bVision.nl

Niet alles is wat het lijkt, al dacht Di Mario, die de foto’s aanleverde dat dit een trafohuisje was. En dat klopt, ooit waren dit standaard trafohuisjes in o.a. Amsterdam. Ze hadden als bijnaam Peperbussen. Dit is waarschijnlijk een tweedehands exemplaar, wat ondanks dat het geen aanplakzuil is toch ervoor gebruikt wordt. Stroom wordt er in ieder geval niet meer mee geleverd.

click to see the picture big

Trafohuisjes bVision.nl

In het gebouw wat je ziet zit de firma Centercom. Dat kom je ook tegen op de peperbus. Daar staat bovenaan in de smalle vrije strook “Verboden aan te plakken” met daarboven de tekst www.centercom.nl. Deze firma heeft dus daar de zuil laten plaatsen. Alleen anderen maken er reclame op.

click to see the picture big

Trafohuisjes bVision.nl

Grappig is wel dat deze firma leeft van reclame maken, dit staat op hun site:
Cen­ter­com is ruim 14 jaar actief als buitenreclame-​exploitant in winkel­cen­tra en super­mark­ten. Onze reclameob­jecten vor­men teza­men een groot lan­delijk gespreid medi­anetwerk. Met dit netwerk biedt Cen­ter­com adver­teerders de kans om direct met het winke­lende pub­liek te com­mu­niceren. Op het point of sale!

click to see the picture big

Trafohuisjes bVision.nl

Saporoshez (SAS 966)

click to see the picture big

bVision & Photography

Deze Saporoshez is eigendom van een collega en heb ik gefotografeerd op het bedrijventerrein bij ons kantoor. Het autootje werd gebouwd tussen 1966 en 1972 in de Ukraine door Saporisky Awtomobilebudinwy Sawod (SAS). De auto heeft een zelfdragende carosserie welke gebaseerd is op de NSU Prinz 4. Niets mis mee want NSU maakte mooie auto’s. Zo mocht ik zelf ooit eens rijden in een NSU Prinz 1000 TTS, een echt scheurijzer.

click to see the picture big

bVision & Photography

De motor is een 4 cilinder 1197 cc in V-vorm met 40 pk. De auto staat bekent als SAS 966. In Europa kon je deze wagen ook aantreffen als Yalta of Jalta. Voor degene met verstand van auto’s, gooi een chevrolet corsair en een NSU prinz 1000 bij elkaar en je krijgt… een SAS 966. Zoek het maar op.

click to see the picture big

bVision & Photography

bVision.nl een Parkstad Limburg blog uit Hoensbroek

We made IT

Zelden dat ik me zo op het weekend verheug als deze keer. Het was een aardig druk weekje en volgende week start de grote uittocht hier. De verhuiswagens staan al in de garage voor een grote doorsmeerbeurt, want een compleet kantoor verhuizen vergt uiteraard wel enige organisatie, al gaan de meesten maar een paar kilometer ver. Ik heb dus dadelijk een heerlijk weekend om me voor te bereiden op een zware werkweek… Ik hoef gelukkig zelf niet te sjouwen, maar moet er wel voor zorgen dat straks iedereen weer kan werken. En in de tijd dat ze gaan slopen in ons pand heeft deze jongen hopelijk vakantie, helemaal zeker is dat nog niet, maar daar wordt hard aan gewerkt.

bVision & Photography

bVision.nl een Parkstad Limburg blog uit Hoensbroek

Keep moving

Het lijkt wel of de core business van mijn bedrijf verhuizen is en ik daar een onderdeel van ben geworden. Na de overgang van eigenaar is het idee ontstaan om kantoortuinen te gaan inrichten. Hoef je ook niet meer te verhuizen iedere keer en kun je op iedere werkplek je werk doen. Goed idee toch… Weliswaar achterhaalt door de ervaringen, maar goed, als het management dat wil, waarom niet. De plannen zien er goed uit, en wij verhuizen straks toch naar een andere baas, dus so what… Eh, dan moet dus wel iedereen eerst verhuizen, om te kunnen verbouwen, om later dus weer terug te kunnen verhuizen. De dozen staan al in de gang… het gebouw is straks bijna leeg. Haha, en dat alles buiten ons om, wij mogen blijven, we zitten in een afzonderlijke vleugel, volledig afgeschermd van de rest van het gebouw. En als alles klaar is mogen wij pas vertrekken… Zo heeft ieder nadeel een Cruijffiaans tintje…

bVision & Photography

bVision.nl een Parkstad Limburg blog uit Hoensbroek