Of ik ook wat zaadjes van de “Nachtschone” wilde, vroeg mijn vader destijds. Ik wist zo niet wat het was, maar het bleek een plant te zijn. De zaadjes waren zwart en zo groot als een erwt ongeveer. “Deze zijn van de rode bloemen en die zaadjes zijn van de plant met de gele bloemen”. “Witte heb ik nog niet, maar die heb ik misschien volgend jaar” vertelde hij. Mijn vader had de zaadjes ook gekregen van iemand, en de planten hadden in de zomer volop in zijn tuin staan bloeien. Dus kon hij nu zelf zaadjes oogsten, mijn vader ging er mee om alsof het iets heel zeldzaams was, en ik nam ze daarom graag mee om ze te planten. Ik had voor de eerste keer in mijn leven een tuin, en die moest immers gevuld worden en die bloemen zagen er erg mooi uit, heel bijzonder. De zaadjes werden gezaaid en dat jaar had ik heel veel rode en gele bloemen. Zaadjes had ik daarna ook meer dan genoeg, dus het jaar daarop kon ik ze zo weer planten. Dat hebben we zo een aantal jaren gedaan maar ineens werd het vergeten en kwam het er ook niet meer van. Een paar jaar geleden kwam ik weer op het idee om maar weer eens “Nachtschone” te planten, maar vreemd genoeg kom je ze in de tuincentra niet tegen. Vorig jaar in Griekenland tijdens de vakantie heb ik zaadjes van de “Nachtschone” verzameld, want daar zie je ze overal. Die Grieken moeten wel gelachen hebben over die gekke toerist, die overal tussen de planten zaadjes stond te verzamelen. Maar ik heb er in diverse kleuren gevonden, en ze keurig gesorteerd mee naar huis genomen. En ze kennen me daar toch niet. Vorige week heb ik ze gezaaid en gisterenavond kwam het eerste kopje omhoog. En vanmorgen waren het er al veel meer. Ik ben benieuwd of het lukt. Want wat ik er nog even bij moet vertellen is dat ik een paar jaar gelden ook een paar zaadjes uit Griekenland had meegenomen en geplant. Niet erg succesvol, uiteindelijk had ik maar één plantje. Omdat de ijsheiligen al voorbij waren had ik het buiten gezet. ’s Avonds toen ik thuis van het werk kwam was het weg. Vogeltjes? Onze Cookie? Ik weet het niet, maar om er voor te zorgen dat Cookie er voorlopig niet bij kan, staan de bakken nu in onze badkuip. In de badkamer komt Cookie niet en we baden toch niet zoveel. We hebben ook een douche. De Latijnse naam van de “Nachtschone” is Mirabilis Jalapa. Zodra ik bloemen heb dan kom ik er hier nog een keer op terug. Laten we hopen op een mooie zomer.
Puxisardinophile
Puxisardinophile is Frans en betekent het verzamelen van Sardineblikjes. Nee niet die goedkope uit de supermarkt, maar de echte goede sardines zijn een weldaad voor de tong en smaken steeds beter naarmate ze ouder worden. Dat de blikjes tegenwoordig steeds mooier bedrukt worden is dan weer mooi meegenomen. In het zuiden van Frankrijk en in Italië kun je in de kustplaatsen sardine boetiekjes tegen komen. Die dus ook alleen maar bestaan van de verkoop van al die soorten en jaartallen waarin de sardines zijn ingeblikt. Ja heus, zoek maar eens op Puxisardinophile. Het is net als goede en goedkope wijn. Goede wijn wordt beter naar gelang zijn leeftijd en goedkope kun je beter meteen opdrinken zolang die nog jong is. Volgen de sardine-kenners, of moet je hier conneseurs gebruiken, gaat het niet eeuwig door, maar een jaar of 10 kun je ze wel bewaren. De hele sardine-industrie is destijds ontstaan in Bretagne, daar blikte ze de in de zomermaanden gevangen sardines in om in de winter ook te kunnen genieten van deze heerlijke vis. De meeste Sardines worden gevangen in de Atlantische Oceaan.
Ik ben ook een verzamelaar, maar net zo als ik geen 1000 euro kan sparen, lukt me dat ook niet met die blikjes, in het weekend had ik er nog twee, nu is er nog maar ene over, deze… Maar die kan ik dan ook nog gebruiken tot 2026… Maar om bij de voorspellingen van Wieneke te blijven, ik voorspel dat deze dan zeker op is.
bVision.nl een Parkstad Limburg blog uit Hoensbroek
Kasteel Hoensbroek en de ontheemde dieren
click to see the picture big
In alle vroegte begonnen de werklui met het uitgraven van de stalen omheining rondom het kasteel in Hoensbroek. Een grote machine pakte paal voor paal uit de grond, met gaas en al. Verdwaasd of eerder ontheemd keken de dieren toe hoe hun beschermde omgeving in een keer helemaal kaal en open werd opgeleverd. Ze waren er helemaal confuus van, om maar weer eens wat uit de gratie geraakte woorden te gebruiken. Ik werd meteen ingesloten door wat aanwezige ganzen die hun verhaal kwamen halen toen ik uit de auto stapte, alsof ik er wat aan kon doen dat die mannetjes hun omheining naar de mallemoer hielpen. Het hele verkeer was ook meteen ontregeld. Het gevogelte liep de straat op naar de (droom)vijver* aan de overzijde, keerden weer om naar de kasteel vijver en waren het spoor even bijster. Eigenlijk hadden ze daar een mannetje met zo’n pannenkoek neer moeten zetten om het verkeer te regelen. Het hekwerk paste niet meer bij het kasteel, vertelde een van de mannetjes me later, het was te hoog, benam het uitzicht op het kasteel en was niet meer van deze tijd. Het kasteel denkt door de open structuur een vriendelijkere uitstraling te krijgen. Het bestaande hekwerk wordt vervangen door schapengaas en een lage heg, maar daar gaat natuurlijk wel even wat tijd inzitten. Met de dieren komt het wel goed, ze zaten er niet opgesloten en konden vrij wegvliegen. Een beetje wennen, vooral voor het verkeer en alles zal reg komme. Dit wordt t.z.t. vervolgt.
* de droomvijver is de naam van de plaatselijke visvijver tegenover het kasteel
click to see the picture big
bVision.nl een Parkstad Limburg blog uit Hoensbroek
Alles in Kanne…
click to see the picture big
Jeanne, van Sjannesblog heeft het volgende trafohuisje gevonden ze schrijft hierover het volgende:
Hoi Sjoerd
Afgelopen week wandelden wij vanaf de Pietersberg in Maastricht naar Kanne (B). Altijd een mooie wandeling. Opeens passeerden we een transformatorhuis in de vorm van een klein torentje. Het staat op de weg naar het kerkhof. Op de foto zie je een straatnaam, maar die stond niet parallel aan de straat, maar op een zijkant. Ik ben daarom niet zeker of dat de straatnaam is. Iets verderop stond ‘Oude Pruis’ aangegeven. Dit is in ieder geval het verlengde van de straat van het trafohuisje.
Ik hoop dat dit genoeg gegevens zijn.
Groeten
Jeanne (sjannesblog)
click to see the picture big
Wat Achter de Hoven in Riemst te maken heeft met dit huisje kan ik alleen maar naar raden. Het staat namelijk aan de Pruisstraat in Kanne. Je loopt daar met een grote boog vanaf de sint Pietersberg naartoe. Aan het metselwerk bovenin de toren kun je ziet dat ook hier voorheen bovengrondse kabels over de masten naar de huizen in het dorp gingen.
Update: Achter de Hove in Kanne is het voetpad wat vertrekt vanuit de voet van deze toren en achter de hoven van de mensen doorloopt tot aan de volgende parallelweg, daar vond ik met streetview het andere bordje Achter de Hoven. Het was even zoeken maar dan heb je ook wat…
click to see the picture big
Kanne (Limburgs: Kan) is een plaats in het zuidoosten van Belgisch-Limburg. Het is een deelgemeente van de gemeente Riemst en ligt pal aan de Belgisch-Nederlandse grens, onder de rook van Maastricht. Kanne ligt aan de Jeker en wordt in tweeën gedeeld door het Albertkanaal. Het gedeelte aan de (noord-)oostelijke kant van het kanaal, heet Neerkanne, het andere, aan de (zuid-)westelijke kant, heet Opkanne. Kanne ligt in het dal tussen het Plateau van Caestert (de Sint-Pietersberg) en de Muizenberg.(uit: Wikipedia)
click to see the picture big
Château Neercanne, vlak bij het dorp, ligt op Nederlands grondgebied (gemeente Maastricht). Het kasteel is het enige terrassenkasteel van Nederland. Het werd in 1698 op de resten van een oudere burcht gebouwd door de militair gouverneur van Maastricht Daniël Wolff baron van Dopff. Na Belgiës onafhankelijkheid ijverde de toenmalige eigenaar, Baron van Thier, ervoor dat zijn bezit bij het Koninkrijk bleef. De mergelstenen muren rond de zuidelijke boomgaarden van het kasteel werden zo de landsgrens tussen België en Nederland. Van deze muren staan nog enkele delen overeind. De Heilig-Grafkapel en het voormalige Kanunnikenhuis van de Sepulchrijnen pal naast de boomgaard werden echter Belgisch. Het kasteel en de buitenplaats zijn nu in het bezit van Stichting Het Limburgs Landschap. De binnenplaats, de bossen en enkele delen van de tuinen zijn vrij te bezoeken.
click to see the picture big
Ford langs de maas…
click to see the picture big
Af en toe is een deel van het weekend ook eens voor mijzelf. Zodoende kan ik nu een nieuwe auto presenteren. Uit mijn geboortejaar, de Ford Customline 1953 V6. Gemaakt door Ford USA. Deze modellen kon je hier in Europa niet slijten. Stel je voor dat je hier een 3.5 liter 6 cilinder motor in een Ford Escort zou leggen. Die past gewoon niet. Dat zou wel de ideale RS uitvoering zijn, maar bij de eerste bocht zou je waarschijnlijk naast de weg liggen. Of je deze bakbeesten mooi vindt moet je uiteraard zelf weten. Ze maken wel onderdeel uit van de automobiel historie in Amerika. En als zodanig laat ik ze hier ook zien. Deze stond tussen Eijsden en Maastricht bij een kleine jachthaven langs de Maas.
click to see the picture big
Gegevens van deze Ford Customline
Topsnelheid: 145 Km/h
Cilinderinhoud: 3528 cc
Max. vermogen: 102 bij 3500 rpm
Aantal cilinders: 6
Motortype: In Line
Rijklaar gewicht: 1420 Kg
click to see the picture big
bVision.nl een Parkstad Limburg blog uit Hoensbroek
Met de MG in Eijsden
click to see the picture big
Zoals u kunt zien loopt de MG weer als een zonnetje. Gisterenmiddag heeft mijn vrouw me een vrije middag bezorgt door wat essentiële onderdelen van het werklijstje in haar tas te laten zitten. Dus het planbord vertoonde een gat van een hele middag. Daarom niet getreurd en kap er af en rijden maar met de MG. Via het Limburgse heuvelland, zoals Epen en Slenaken via Noorbeek naar Eijsden, een van de meest zuidelijke plaatsen van Nederland. Daar waar de Maas ons land binnenkomt is het goed toeven. Vanaf April kun je daar met een veerpont als voetganger of fietser de oversteek wagen naar het Belgische Ternaaien.
click to see the picture big
Een stukje verder liggen de Eijsdener Beemden, een natuurgebied waar ik wel vaker kom, maar wat nu nog uitzonderlijk kaal is. Er moeten eerst wat bladeren aan de bomen komen. Daar trof ik deze eend aan die met een rotvaart de landing inzette, maar die op het allerlaatste moment toch nog heel zacht op het water terecht kwam. In full f(l)ight gevangen door mijn Nikon Helaas had ik de telelens op de andere Nikon zitten… Toch maar eens gaan wisselen, want twee camera’s meeslepen voor een tochtje Mergelland is wat veel van het goede.
click to see the picture big
bVision.nl een Parkstad Limburg blog uit Hoensbroek
Poezen onder elkaar
Hallo oranje poes,
ik ben Kaatje,
en ik vind je lief.
Hoe heet jij ?
Hallo Kaatje,
ik ben Dikkie Dik,
ik vind jouw ook lief.
Ik kom hier ook wonen.
bVision.nl een Parkstad Limburg blog uit Hoensbroek