De telefoonhoorn van vorige week, is toch niet zo’n succes geworden. Bij het eerste gesprek kreeg ik al meteen klachten van de andere kant dat ze me niet verstonden. Samen met een collega op de kamer even getest, het bromde zo erg, daar kon een kat niet tegen op spinnen. Dus maar weer ingepakt en de leverancier gemaild dat de hoorn het niet goed deed, en of ik hem kon ruilen of mijn geld terug kon krijgen. Een paar uur later kwam een email met het bericht dat ze mijn geld zouden terug storten en dat ik de hoorn niet terug hoefde te sturen. Die hoorn was met verzendkosten maar 15 euro dus waarschijnlijk hadden ze meer kosten met retour nemen en verwerken dan het zo dan te laten. Twee dagen later was het geld ook terug gestort op mijn rekening. Een superservice van de leverancier. Onder het motto hoort zegt het voort, het was de firma Redhound.nl.
Afgelopen zaterdag na de boodschappen bij de supermarkt, ben ik naar de buren daar gegaan, die van “Ik ben toch niet gek” en heb een headsetje van Logitech gekocht. Het was een tientje duurder, maar heeft als voordeel dat ik, als ik wil, er ook muziek mee kan luisteren. En ze kunnen me aan de andere kant nu wel verstaan.
Gisteren ben ik even bezig geweest om te testen of ik films kan streamen vanaf mijn eigen site met html5. Dan gebruik je niet een hele grote film maar leen je er ene van het internet. Zoals deze van een Opeltje Corsa dat zo laag op de weg ligt dat hij hier geen ene drempel kan passeren. Dus als jullie een filmpje zien is het gelukt of jullie gebruiken nog een oude browser… Het duurt overigens maar 13 seconden. dus dat mag de pret niet drukken om even te kijken of het werkt.
Soms is een besluit nemen wel eens moeilijk. Zo ook de vraag wat doen we met de kerst. Een boom, geen boom, Niks, of … Een besluit hebben we al vaststaan. We doen het met wat we in al die jaren verzamelt hebben en hebben besloten om er echt niets bij te kopen. Een mooi besluit, maar als je dan ergens langs loopt met het idee van dat is mooi, dan is het wat lastiger. Aan de andere kant is mijn vrouw erg standvastig en tikt me voortdurend op de vingers als ik weer eens wat in de handen heb. Ik maak er gewoon een foto van… heb ik het toch in mijn bezit, kan er naar kijken en het doet geen pijn in de beurs. Zoals dit lieflijke uiltje ergens op een kerstafdeling mooi stond te zijn.
Het lijkt er een beetje op dat 
De foto’s van deze Opel Record C zijn aangeleverd door 
Toen ik gisteravond de laatste logjes uit mijn leeslijst doornam dacht ik even van ik maak vanavond een logje van Niks. Gewoon zomaar, niet omdat ik lui was, of geen inspiratie had, of geen zin had, gewoon een logje van Niks. Niks te vertellen, Niks te doen, Niks omhanden, maar gewoon om even te Niksen. Toen bedacht ik dat vandaag mijn dochter jarig is, daar kun je Niks niet omheen. Deze zwangere huismus kun je niet vergeten, daar moeten we dus vanavond naartoe. Ik moet vandaag ook gewoon werken, daar valt ook al Niks te Niksen. Mijn beurt om te koken vandaag, ook Niks aan te verdienen. Dus een dagje van Niks wordt het ook al niet. Toch eens kijken of het weekend ook Niks wordt. Ik mag hopen van niet, alhoewel, dat geeft Niks… Eens kijken of jullie ook Niks te vertellen hebben hier, dan weet ik genoeg.
Onze zwarte poes met het witte befje, Kaatje, heeft de eerste dagen van december een nieuwe naam gekregen, Piet, zwarte Piet. Al zou je dat op de onderstaande foto niet zeggen. Op de foto ligt ze in het zonnetje op de grijze bank met het gele kussen erachter, en lijkt ze meer bruin dan zwart. Een grote donderstraal is het die alles doet wat niet mag. Gisternacht begon de pret zo om een uur of vijf in de ochtend. We hebben laminaat in de slaapkamer, en Kaatje, oh nee, Piet, had zich een rond flesje van mijn nachtkastje toegeëigend. En u snapt het al, daarmee was ze samen met Ollie, onze kater, onder ons bed aan het spelen. En dat op onze vrije dag. Van alle ellende is mijn vrouw even later maar opgestaan om de beesten te voederen, en heb ik me nog even lekker in alle rust omgedraaid.