bVision.nl

Bij het zien van de bovenste foto kwam van Ria de volgende opmerking:
Een foto ter vergelijking van hoe het nu is gaat niet? Dat zou wel leuk zijn.
En wie ben ik dan om daar geen gehoor aan te geven, ik moest wel even wachten tot een weekend voor ik een foto kon maken. Voor en na mijn werk is het meestal al donker, en dat geeft een vertekend beeld. Boven 1941 onder 2015, een wereld van verschil. De grond is aangevuld tot aan brughoogte, om u een ankerpunt te geven. Het oude rangeerterrein is een mooie groenzone geworden, zodat achter mijn huis het ook altijd groen blijft. Het wordt door de gemeente keurig onderhouden.

Strijp R hadden we als eens bezocht, daar zit topontwerper Piet Hein Eek, afgelopen weekend wilde ik wel eens naar iets anders, iets nieuws, Strijp S dus. Strijp zus en zo hoor ik u denken. En dat klopt. Het duurde even voor het kwartje gevallen was, maar er zit logica in. Philips was in ontwikkeling en bouwde begin 1900 fabrieken in Strijp, gewoon een arbeiderswijk in Eindhoven. Philips noemde het industrieterrein Strijp S. Gloeilampen bakeliet en de ontwikkelafdeling werden daar gehuisvest. Strijp S naar de eerste letter van Strijp. Het tweede gebied werd genoemd Strijp T, en het derde terrein, waar Piet Hein Eek zit en in de veertiger jaren werd bebouwd werd, dus logischer wijze Strijp R. Helaas voor u en ik zijn ze niet verder gekomen daar. Strijp I kunnen we waarschijnlijk naar fluiten. Niet dat dat nog telt. Deze gebieden zijn nu beschermde industriële monumenten.

Het klokgebouw van Strijp S is schitterend en de ondernemers die winkels in de voormalige fabrieksgebouwen hebben zitten op een perfecte lokatie. Er is een hele grote ruimte waar een twintigtal kleine ondernemers en ontwerpers hun plaats gevonden hebben en daar hun producten aan de man brengen. Het is nog jong, en er moet nog veel gebeuren, maar ik vind het fantastisch. En het heeft succes, je vind er dingen die uniek zijn, geen V&D of Hema of Ikea. Nee pure ontwerpers die unieke dingen verkopen, en dat (nog) tegen betaalbare prijzen. Het is een gratis tip, maar straks is Eindhoven de place to be op designgebied. We hebben er, na overleg met de ontwerpster herself, later zelf nog iets leuks gekocht, wat helaas gemaakt moet worden, maar waar ik zeker op terug kom. Een meubelstuk waar ik bij een meubelboulevard het dubbele voor moet betalen en wat dan niet uniek is, nu wel. Alleen een paar sfeerbeelden, als je meer wil ga je gewoon zelf op onderzoek uit, op avontuur. Wij hebben ook nog niet alles gezien, maar gaan zeker terug. Met enkele ondernemers heb ik gesprekken gevoerd en die waren zelf ook laaiend enthousiast. Zelf in je eentje in een atelier of winkel zitten is ook maar niets, dit is gezellig en sociaal. En iedereen helpt iedereen.

Een ding is zeker als je deze Ford Taunus ergens tegenkomt, hij is gemaakt in Duitsland. Alle Duitse Ford modellen in die tijd heetten zo. Je had een 12M een 17M, zoals deze, een 20M en ga zo maar door. Erachter stond het typenummer zoals voor deze een P5. De 17 staat voor een 1700 cc sterke motor met 64 pk. Niet mis mee in die tijd, en oersterk. Het model op de foto stamt uit 1966.

Dit exemplaar heb ik aangetroffen in Nuth, een durpke in Limburg, met de pretenties van een grote stad. Nuth is groot, maar heeft weinig inwoners, een van onze medebloggers, Rob Hamilton, is inwoner van deze gemeente. Net als bij de Volkswagen en de Citroên hadden vele auto’s een bijnaam.
De Ford Taunus G93A (1939–1942 / 1948–1952) noemde men het Bocheltje
De Ford Taunus G13 12M / 15M (1952–1962) was het Wereldbolletje.
De Ford Taunus P2 17M (1957–1960) was de Barok versie
De Ford Taunus P3 17M (1960–1964) werd de Badkuip genoemd

Volgens de ANWB: Gezakt!
Schokkende uitkomst: 78% van de Nederlandse autorijders zou waarschijnlijk zakken als ze een theorie-examen zonder voorbereiding moeten maken. Zij kennen de verkeersregels simpelweg te slecht. Wel deden mannen (28% geslaagd) het opmerkelijk beter dan vrouwen (16% geslaagd). Ook veelrijders en autoforensen scoren hoger dan gemiddeld. En hoe langer het rijbewijs, hoe beter de kennis? Dat niet. Het is precies andersom. Hoe eerder het rijbewijs behaald, hoe slechter de score. Van de deelnemers die hun roze briefje haalden vóór 1960, slaagde slechts 16%. Niet zo vreemd eigenlijk. Want wie had in de jaren ’50 gehoord van spitsstroken, brommobielen of matrixborden?

Dat vond ik een uitdaging en heb het ook gedaan, zonder voorbereiding en zonder google te gebruiken gewoon om te kijken hoe het ervoor staat na 44 jaar het rijbewijs te hebben.. Mijn liefde voor de automobiel en het rijden ermee tegenover de van A naar B(eter)rijder…. De uitslag ziet u hieronder. Wilt u ook een keertje testen, hier is de link.