bVision.nl

Zoals de meesten wel weten ben ik niet echt een koukleum, maar een genieter van de winterse tijden die eraan staan te komen. Nu zijn er dus mensen die zodra de buitentemperatuur een paar graden zakt, het binnen meteen koud hebben. Zo ook op ons kantoor, twintig graden buiten is een t-shirt, dezelfde temperatuur binnen is een trui aan. Dat noopte mij op een bepaald ogenblik om in de late uurtjes van een zekere middag de airco aan te zetten en deze terug te zetten naar zo’n 16 graden. Gistermorgen was dus iedereen aan het klagen dat het koud was. En al snel werd een vermeende dader genoemd. De airco had ik al uit gezet toen ik binnen kwam de verwarming hoog was daarna het devies dus. Helaas was deze niet warm te krijgen, want de rest van het gebouw heeft naast de verwarming, die uit stond, ook luchtverwarming. Omdat wij een eigen airco hebben trok die dat duidelijk niet…. Minpunten dus voor de vermeende dader. En u geloofd het niet, om een uur of elf stond iedereen buiten, op de verzamelplaats, in de schaduw, te blauwbekken omdat er een oefening was. De grijns op mijn gezicht was er niet af te branden gisteren. Op de foto een maaimachine in het bomenbos, met z’n allen netjes in een rij

Dit relatief jonge gebouw is inmiddels ook alweer heel wat jaartjes geleden met de grond gelijk gemaakt. Er staan nu een flink aantal patiowoningen. Het is het voormalige Expeditiegebouw van de Staatsmijn Emma. In mijn achtertuin stond nog het laatste stuk van de lokreparatiewerkplaats toen ik er kwam wonen, inmiddels ook al bijna 40 jaar geleden. Ik heb nog een foto die zo vanuit mijn tuin gemaakt kon zijn van het rangeer- en opstelterrein van de Staatsmijn Emma. Die moet ik ook eens gaan opzoeken. Het rangeerterrein dat uiteraard ook achter dit gebouw lag is nu groengebied. In het Expeditiegebouw heeft na de sluiting van de mijnen en tijdje een dependance gezeten vanm het ministerie van Landbouw en Visserij. Mmm hoor ik u denken, in Limburg… Yep, in het kader van het creëren van werkgelegenheid na de sluiting van de mijnen. Zo is ook het CBS hier beland.

Hebben jullie ook zo genoten van het mooie najaarsweer, beter dit dan al die regen toch. Ik ben er even met de camera op uitgetrokken en was eigenlijk op zoek naar wat paddestoelen. Dat viel me tegen, weinig te vinden in het Amstenraadse bomenbos. Maar toch genoeg om eens andere foto’s te maken zoals de achterzijde van het kasteel in Amstenrade en in Vink (bij Wijnandsrade) dit prachtige gele veld met in de achtergrond Heerlen en Snowworld in Landgraaf. Ook meteen wat andere kopfoto’s in de site gezet met o.a. ook een in de bomen gespotte eekhoorn die er vliegensvlug vandoor ging. Het gras is ook weer gemaaid en alle papier staat alweer aan de straat. Het normale leven gaat ook gewoon door. Voor de rest was het een lekker rustig weekend.

Volgend jaar viert dit autootje zijn, of is het haar 70ste verjaardag. 1946 was het geboortejaar van dit superleuke Renaultje 4CV. Een erg aaibare auto en op de foto gezet door Micheline beter bekent als Merel. Het werd in het diepste geheim tijdens de oorlogsjaren ontwikkeld door twee ingenieurs bij Renault, Fernand Picard en Edmond Serre. Gezien de situatie op dat moment moest het klein worden en vooral zuinig en goedkoop zijn.

Nadat de bezetter verdwenen was werden de fabrieken van Régie Nationale des Usines Renault bezit van de Franse regering en werd Pierre Lefaucheux aangesteld als Directeur. Het project kreeg een boost met het autootje op de foto’s als resultaat. de stylist Berthaud tekende de carrosserie met de vier deuren.

Ik had het een paar dagen terug over een knoop in mijn darmen, Maar gisteren was ik op een plaats waar ik een Gordiaanse knoop heb (laten) brouwen. Dat krijg je als verschillende afdelingen onderling in een gezamenlijke ruimte gebruik laat maken van een en dezelfde patchkast. Die gebruikt witte, de andere rode, die weer blauwe en gele en groene kabels niet vergeten niet te vergeten. Je wil niet weten hoe je dit weer geordend krijgt. Waarschijnlijk een kast ernaast bouwen voor de apparatuur en iedereen eigen patchpanels geven. Ik moet er mee leren leven want ik ben de enige die hem kan ontwarren en wellicht krijg ik na de volgende week ruimte om daar eens naar te kijken, nog 6 dagen en dan werk ik niet meer voor Essent maar voor een andere baas….

gordiaanse knoop
Een gordiaanse knoop doorhakken. Een zeer moeilijk probleem door een beslissende daad, een gewelddadige handeling of voortvarend optreden uit de weg ruimen. De gordiaanse knoop was een kunstig gelegde knoop aan de wagen van de Frygische koning Gordius die door niemand losgemaakt kon worden. Een orakel had voorspeld dat degene die hier wel in zou slagen, heerser over heel Azië zou worden. Alexander de Grote hakte met zijn zwaard ongeduldig de knoop door en veroverde Azië.

Ik heb gisteren een dagje thuis gewerkt, maar ik moet eerlijk zeggen dat me dat niet zo ligt. Om kwart voor zeven zat ik al achter mijn laptop om even de post door te nemen en de zaken voor te bereiden die ik af wilde hebben. Dat vlot goed als je niemand om je heen hebt die je afleidt. Eigenlijk moet ik dan werken tot een uur of drie, maar daarna laat je ook onbewust de laptop aanstaan voor als er iemand een vraag heeft, of om je mail te bekijken die daarna nog binnen komt. Je geeft er ook nog even antwoord op en voor je het weet denk je in de avond ook nog even… Maar dat doen we niet meer, denk ik dan. Als het nodig is, of als het beter uitkomt wil ik nog wel eens thuis werken, maar liever niet. Je voelt je veel te verplicht om te laten zien dat je ook daadwerkelijk gewerkt hebt.