Als je weet wat er bij ons op de helpdesk allemaal plaats vindt schrik je af en toe nog wel eens. Bij het aanname beleid wordt er niet getest of iemand wel vaardigheden op dat gebied bezit. Men gaat er gewoon vanuit dat iedereen goed met een computer kan omgaan. Helaas zijn er ook mensen die er in latere leeftijd nog mee moeten leren omgaan, anderen beginnen daar als kleuter al mee. En dan ontstaan er wel eens situaties waar we uren later nog van in een deuk liggen. Daar waren we vanochtend over aan het discussiëren totdat er iemand zei dat het eigenlijk verplicht zou moeten zijn, een computerrijbewijs als je gaat solliciteren. En dat je dat iedere 5 jaar zou moeten vervangen, wisten wij veel. Toen ik gisteravond in Google dat opvroeg, bleek het nog te bestaan ook…
De cursus Europees computerrijbewijs (European Computer Driving Licence®) leidt op tot door inmiddels 70% van de landen in de wereld erkende certificaten. Deze certificaten tonen aan dat je op een professionele manier met de computer kan omgaan. Een internationaal geaccepteerde standaard en een prima aanvulling op je cv. We behandelen de basisbegrippen en vaardigheden van het computer- en internetgebruik. Vervolgens is er aandacht voor de teken- en presentatiemogelijkheden van een computer en het gebruik van databases. (tekst uit cursus LOI)
Het is duidelijk te merken dat de dagen snel korter worden. Als ik moet gaan werken is het nog steeds donker. En aangezien Frank vakantie heeft mag ik ook op woensdag de honneurs waarnemen. Ofwel gaan werken alsook hier een logje produceren. En och, het heeft ook positieve kanten. En daar ga ik vandaag eens naar op zoek, in de hoop deze dan ook te vinden. De foto van vandaag is er ene uit het gestolen archief met zwart/wit foto’s van Hoensbroek en de staatsmijn Emma, welk zo links en rechts nog wordt aangevuld met foto’s van anderen. De foto’s zijn ooit eens op een CD gezet en die werd verkocht voor een habbekrats. Er zijn gelukkig mensen die het oude Hoensbroek en de Staatsmijn Emma een warm hart toedragen. En dat kan door de historie te laten herleven. Zodat we later kunnen zeggen we hebben de foto’s nog….
Na al die gekke dagen ben ik een beetje van slag af. Ik weet niet goed waar te beginnen zullen we maar zeggen. Ik ben gewoon uit mijn ritme. Vroeger had ik daar nooit last van, maar nu ik een jaartje ouder begin te worden lijkt dat te storen. Vooral als je al een vastgeroest ritme hebt. Gelukkig heb ik geen probleem met vroeg uit de veren te komen, wat een uitdrukking eigenlijk. Ik krijg daar spontaan hele voorstellingen bij… Maar op de een of andere manier werkt de startmotor niet, ik kom niet aan de gang en reageer slecht op het gaspedaal. De ontsteking is niet goed afgesteld. Maar het zal in de loop van de week wel goed komen… Anders moet ik me geloof ik ook maar eens laten doorsmeren.
Dit Filmpje bevat schitterende beelden over een autorit in 1959 van Vinkeveen richting Schaesberg (Zuid Limburg) Autowegen waren er in die tijd weinig en je moest nog door veel steden heen rijden. Hoensbroek vindt je op ca 6 minuten en 20 seconden. Je ziet de Akerstraat met staatsmijn Emma, de mijnen zijn dan nog volop in gebruik, en bij de Gruyter rechtsaf daar woon ik. Heel toevallig stuitte ik op het filmpje en heb het uiteraard meteen op mijn schijf gezet. Het is alleen al een genot om te kijken welke auto’s er toen rond reden.
Vandaag trouwt mijn liefste dochter. 11 september 2015 wordt dus ook voor ons een dag om nooit te vergeten. Nine Eleven wordt geen treurige dag voor ons, maar ik hoop wel een mooie en gedenkwaardige dag. Mijn hoofd zit in ieder geval twee dagen niet bij mijn blog, maar bij mijn familie, waaraan niet alleen een schoonzoon wordt toegevoegd, maar waar straks ook een kleinkind aan wordt toegevoegd. Het onderstaande bord is het huwelijksbord wat ik voor dit feest heb ontworpen en gemaakt, hier even voor het gemak gefotografeerd in de werkplaats. Of ik mijn computer de komende dagen zie weet ik nog niet, ik heb even andere prioriteiten want ook voor morgen zijn activiteiten gepland in het kader van het huwelijk. Ik kom wel weer boven water, Luctor et Emergo…