Frank, onze vakantieman, is nu voor de derde week op vakantie, dat houdt in dat ik op de woensdagen thuis werk. Niet alles, maar een halve dag, en de rest ben ik beschikbaar, bereikbaar en eventueel inzetbaar… Mooi zinnetje, al zeg ik het zelf. De halve dag ging dat ook prima, de Golf stond in de garage voor een servicebeurt, de eerste na 30.000 kilometer, de MG krijg ik vandaag terug als alles goed gaat, in de middag nog even naar de kapster geweest en ja hoor, even na half vier was het prijs en stond de telefoon roodgloeiend en werd ik van diverse kanten bestookt. En terwijl toch iedereen ondertussen moet weten dat ik er op woensdag niet ben. Maar goed, met een telefoon van de baas en een gegarandeerde bereikbaarheid ben je dan toch de pineut… Het duurde gelukkig niet al te lang, anders had de Golf nog steeds in de garage gestaan, wachtend op zijn baasje. Lachend ga je zo’n auto halen, de kosten zijn toch voor de (private) leasemaatschappij. Niet dat er wat aan was, ik ben heel tevreden met de Golf en zijn uitzonderlijk lage verbruik.
Het gebeurd niet vaak, maar de zondag was voor mij een echte rustdag en na zes dagen werken mag dat ook wel. De werkzaamheden afgelopen zaterdag zijn voorspoedig verlopen, chapeau voor allen die daar waren dus. Op zondag ben ik alleen maar even wezen tanken in Duitsland, naar een tuincentrum geweest, een schaap in de tuin gezet, de nieuwe vogelhuisjes geschilderd, de planten van water voorzien, gekookt en dat was het zo’n beetje… U wil uiteraard niet weten wat ik gekookt heb, daarom vertel ik het toch maar: gestoofd rundvlees met zelfgemaakt puree en een salade van Romaine sla met parmesaan, ei, een uitje en een tomaat en daaroverheen een sausje van mosterd, honing en balsamico. Oh ja, uiteraard de avond afgesloten met een Erdinger, voor de niet ingewijden, dat is het beste witbier van Duitsland. En het plaatje, och, dat prijst zichzelf wel aan.
Het trafohuis op in dit artikel is door mijzelf op de foto gezet, ik had geen tijd door de drukte deze week om research te doen naar de nog op de plank liggende trafohuisjes van andere blogger zoals Hand Bank en Di Mario. Maar ook deze worden verwerkt. Het ligt op een van de markantste plaatsen in Limburg. Vlakbij de mooie kerk en bovenaan de berg. Hoe je ook naar Klimmen wil, je moet altijd bergop. Of dat vanuit Hoensbroek, Voerendaal, Ransdaal of Valkenburg is je zal de berg op fietsen. De naam Klimmen is dan ook afgeleid van klumme, of wel klimmen… Een Trafohuis met een eigen parkeerplaats, wat wil je nog meer. 
De foto’s op deze pagina zijn gemaakt door Di Mario van 
Het was wellicht al een enkeling opgevallen, maar het was een beetje stil op dit weblog. Niet dat ik er niet was, maar mijn aandacht ging uit naar een wat groter project wat zijdelings te maken had met mijn huidige werk, maar meer te doen had met mijn werkzaamheden uit het verleden. Men vroeg mijn aandacht om een programma te schrijven om de productie van onze powerplant met betrekking tot een optimale inzet op een zo efficiënt mogelijke manier in kaart te brengen. En dat is lastig. Het moest een groene knop worden die aangaf of het wel of niet optimaal bedreven werd. Een soort motormanagement systeem voor een grote powerplant… Groen was oké, rood was shit, en dan kon je verder afdalen in het systeem om te kijken waar die shit gebrouwen werd. Gisteren heb ik een eerste demo gegeven en men was enthousiast over de uitvoering… Een opsteker dus, die dankbaar in ontvangst werd genomen. Meteen werden er diverse toepassingen aangepast om de methode te implementeren. Ik ben even een tevreden mens. De druk is even voor een dag van de ketel, morgen, ja op zaterdag, wacht de afronding van een ander groot project, maar daarover later meer.