bVision.nl

Ja, u leest het goed, nog twee te gaan, dagen weliswaar, tot aan mijn vakantie. Niet dat we wat spectaculairs gaan doen. Behoudens wat mooie dagtochten die ik in gedachten heb zal het niet zo bijzonder worden. Ook op mijn log wordt het wat stiller, misschien dat er alleen wat foto’s met korte teksten op komen, ik garandeer niks, de tijd zal het leren. Maar eerst nog even wat zaken op een rij zetten voor ik kan gaan. Ik moet de zaak natuurlijk wel beheersbaar achterlaten. Ik heb er niets aan als Frank na een dag al aan de telefoon hangt met zaken die ik niet geregeld heb. Aan de andere kant zijn het maar drie weken. Onderstaande foto heb ik afgelopen week ergens gemaakt. Een aan de onderzijde half vergane poort met een naar mijn idee duur kunstwerkje erop. Ik zou eerst de poort hebben vervangen….

Wie sjoen ós Limburg is (1)

Sint Jansgeleen. Een haakvormige hoeve van baksteen met speklagen van Mergel (1720-1730). Ingangspoort met valbrugsponning waarboven herplaatste Wapensteen (1571) De schuur en de stallen zijn na een brand herbouwd. Het kasteel Sint-Jansgeleen of Spaubeek lag op de linkeroever van de Geleenbeek. wat overgebleven is zijn de bijgebouwen die u hier ziet. Vroeger was er een gracht omheen. Het hoofdgebouw is helaas in de jaren dertig van de vorige eeuw ingestort. Het kasteel was een tijdlang de residentie van de heren van Geleen uit het geslacht Huyn van Geleen. Sint Jansgeleen vindt u als u van Geleen naar Spaubeek rijdt, net voor de brug onder de A76. Een mooi begin van wellicht een stormachtige bevrijdingsdag

Naast de normale bezigheden in het weekend moest er ook nog even gewerkt worden. Helaas is het niet mogelijk om met grote stukken direct achterom te komen en moet als nodig alles via het balkon. Dat is een beet schipperen, want je wil ook niet dat de katten ontsnappen in de tijd dat je aan het werk bent. dus zit er een tussenstop in op het terras achter, waar deze klimkabouters dankbaar misbruik van maken.
Vandaag is het de dag van de dodenherdenking. Naast het feit dat we de doden herdenken welke voor onze vrijheid zijn gevallen, moeten we het leed van de rest van deze wereld ook onder ogen zien. Het kan zo voorbij zijn hier. Vrede is een wankel proces in deze wereld.

Di Mario kwam het bijgaande pracht exemplaar tegen van een Opel Admiral uit 1972. Destijds een van de vlaggenschepen van Opel. Met een 2.8 liter V6 motor en 165 pk mocht deze er wel zijn. Deze grote bakken waren er in drie varianten. De Kapitän, De Admiral, en de Diplomat. Alleen op dat moment al niet meer van deze tijd, de benzinecrisis gooide roet in het eten en dit soort schepen werd al snel op de zwarte lijst geplaatst. Toch hadden ook deze auto’s een zekere charme. Onze melkboer destijds bracht met zo’n schip en een aanhanger de melk rond, en vaak zat ik er als passagier in… Hij is eigenlijk wat groot voor mijn virtuele garage, maar na een grote uitbreiding afgelopen najaar maak ik er wel plaats voor. Al is het alleen maar omdat het vandaag nieuwjaarsdag is en mijn vrouw een Bienenstich bakt…

Ik voel me een beetje triest, zo op de laatste dag van het jaar. Morgen wordt ik alweer 62 en ik heb het idee dat de laatste 10 jaar als vanzelf voorbij gevlogen zijn. Het lijkt wel of ik in die jaren de tijd heb ingehaald. Toch is er veel gebeurd net in die tien jaar. Voornamelijk veroorzaakt door de leden van ons kabinet die er binnen 10 jaar voor gezorgd hebben dat ik nu niet lekker achter de geraniums naar buiten kan gaan kijken, maar nog vier jaar extra mag komen. Niet dat ik met tegenzin ga werken, op de dag van de arbeid, maar thuis blijven en andere zaken doen zou ik langzaam best wel kunnen waarderen. Gewoon nog even eigen baas spelen, en niet van het werk het graf in. Ik maak graag plaats voor de jeugd die nu niet aan de bak komt… Maar morgen gaat het weer beter, dan begin ik aan een nieuw jaar…. nog 4 te gaan.