In de bossen rondom het Terwormdal is het niet pluis, het in de bossen gelegen kasteel Terworm, is steen voor steen gerenoveerd op zoek naar de schatten uit het verleden, maar in de nacht als de werkers weg waren kwamen de geesten, de heksen en alle andere ongure figuren weer samen in het bos. Daar waar ooit een zwembad was heerst stilte, het kasteel is omgebouwd tot hotel en restaurant, maar voor geen goud zou ik er…
Nee dan toch maar in het motel langs de autoweg, daar zie je de laatste sporen, daar aan de rand van het bos groeien de maretakken, daar waar de druïde uit Asterix en Obelix zijn kracht uit de bomen haalde voelde ik me pas weer veilig. totdat ik thuis de foto ontwikkelde in photosjop en ik zag wie daar stond te kijken. Gelukkig hadden ze in die tijd geen flauw benul van digitale techniek en zo. Anders was ik nu waarschijnlijk het spreekwoordelijke haasje.
Was getekend Anno Domini MMXV
(De maretak (Viscum album) is een groenblijvende plant uit de sandelhoutfamilie (Santalaceae). De plant leeft op bomen. Het is een halfparasiet: voor water en zouten is de plant afhankelijk van zijn gastheer. De maretak wordt ook mistletoe, mistel of vogellijm genoemd. In Nederland is de soort wettelijk beschermd.)
Hij draaide ronde na ronde sinds de vorige reparatie, en drogen als de beste. Onze Bosch warmtepomp droger. Toch leek hij ook wat minder stil te worden. Alsof de garantie al enige tijd was afgelopen. Er kraakte iets en bij de laatste reparatie hadden we iets gevonden dat op een BH beugel leek. Een ietwat grote, maar hoe die in de machine terecht kwam wist ik ook niet. Tot afgelopen week mijn vrouw: “Oh, kom er eens kijken, wat ik in mijn machientje vind” riep. Maar wat ik in mijn hand gedrukt kreeg was een stuk staal van de trommel, zo’n drie bij vier centimeter groot, en gewoon afgebroken aan de rand van de voorzijde. De was kon er in ieder geval niet meer in drogen, en de BH beugel bleek achteraf ook al van de trommel af te komen. Ofwel hier eindigde het leven van onze laatste Bosch. Onze eerste vaatwasser heeft het heel lang uitgehouden en was ook een Bosch. Maar wat we daarna van Bosch gehad hebben ging allemaal niet al te lang na afloop van de garantie kapot. Nu dus ook de wasdroger…
Ofwel, waar blijft de tijd, dacht ik gisteren toen ik hiermee bezig was. Het weer in het weekend was achteraf beter dan in eerste instantie voorspelt was door die weergoden en dat stelde me in de gelegenheid om met de MG te gaan tanken, in de tuin te werken, naar de verjaardag van mijn a.s. schoonzoon te gaan. en nog heel veel meer andere dingen. Het stelde me ook teleur, maar daarover morgen meer…
Vandaag kijken we naar een volledig nieuw huisje welk ook nog niet te vinden is op Google maps. Daar staat nog zo’n klein betonnen bunkertje, dat nu vervangen is door een modern trafohuisje, meer een design huisje. Maar dat is mijn interpretatie van deze constructie. Het is nog niet 100 % klaar, maar als men zo doorgaat met ontwerpen gaat het de goede kant uit. Maar wat is Avantis…
Hoop doet leven is een oude levensspreuk. Zo hoop ik vandaag ook dat alle weermensen die denken dat ze weergoden zijn vandaag ongelijk krijgen en dat het gewoon mooi weekendweer wordt. Het zal toch niet zo zijn dat het in de toekomst door de week heen mooi weer is en in het weekend de regen met bakken uit de lucht gaat vallen. Nou weet ik ook dat April doet wat hij wil, om nog maar eens zo’n spreuk uit mij lt-memory te halen. Het plaatje wat er vandaag staat komt van 
Hoe oud deze boom is weet ik natuurlijk ook niet, maar zeker is dat er niet veel leven meer inzit na de laatste aanval van Thor. Als je hem zoekt moet je binnendoor van Eijs naar Baneheide rijden. Een weg die je niet echt makkelijk vind. Dan kun je hem bijna niet missen. Geheel in het vrije veld staat hij daar dood te wezen. Niet gevonden door familie of vrienden. Die waren wellicht al eerder dood dan hij. Alleen in het holst van de nacht, als sprookjes herleven, danst ook deze boom nog even mee met twee bliksemgeesten, Vingir en Hlora…. Volgens mij durfden zelfs de Bokkenrijders niet door dat veld als het donker was. En geloof me of niet, af en toe is het nog steeds niet pluis in het Limburgse heuvelland.