bVision.nl

Als je ’s morgens in alle vroegte opstaat en er staat zo’n gevaarte voor je garage,met de nodige volgwagens erachte, dan slaat je even de schrik om het hart. Als die er een kwartier later nog staan, vraag je je toch echt af of je niet iets gemist hebt. Gelukkig hadden ze zich een straat verreden en moeten ze op een bouwterrein wat verderop zijn. Maar toch. Aan de andere kant heeft het wel wat, zo’n machine. Ik kan me voorstellen dat je daar graag op werkt. Ik zou daar geen moeite mee hebben, alhoewel mijn rug nog steeds niet wil doen, wat ik er mee zou willen doen. Het was op mijn vrije dag dus even rust in de toko.

Soms hoor je wel eens van die zaken die het leven interessant moeten maken. Reclames waar iedereen beter van wordt, behalve jouw beurs. Er is niemand die het tegendeel bewijst, maar het verkoopt. Zoals bijvoorbeeld de rechtsdraaiende yoghurt. Nu weet iedereen dat yoghurt niet draait maar het gaat om een molecuul in de yoghurt, het rechtsdraaiend melkzuur (een hydroxycarbonzuur). Melkzuur is een organische verbinding met als formule C3H6O3. Melkzuur is een stof die onder andere bij verschillende biologische processen vrijkomt. Melkzuur heeft ook een E-nummer E270. Melkzuur bestaat meestal uit een mengsel van links en rechtsdraaiend melkzuur, maar is in het nieuws gekomen doordat er reclame gemaakt werd voor rechtsdraaiend melkzuur, zonder erbij te vermelden dat ook linksdraaiend melkzuur een natuurproduct is met dezelfde samenstelling. Als het lichaam zelf bij grote spierbelasting melkzuur aanmaakt is dit linksdraaiend melkzuur, en juist, dan verzuur je en worden spieren dik en stijf. Het verschil in het lichaam is dat rechtsdraaiend melkzuur wat sneller wordt opgenomen dan linksdraaiend melkzuur. Maar in de darmen maakt dat weinig uit. De bacteriën die van melk yoghurt maken, maken beide aan, zowel links- alsook rechtsdraaiend melkzuur. Rechtsdraaiend melkzuur is niet gezonder dan linksdraaiend melkzuur. Doordat zure melkproducten melkzuur bacteriën bevatten hebben ze een gunstige invloed op onze darmwerking en gezondheid, het gaat niet om het melkzuur, maar om de bacteriën… Drink yoghurt of karnemelk, dat is gezond, de rest is bijzaak…
Postscriptum
Hier komt de ware chemicaliënmixer weer even bovendrijven, ik heb tenslotte niet voor niets jarenlang als chef in een laboratorium gewerkt. Het verhaal hier gaat over yoghurt, Yakult en Actimel vallen hierbuiten, dat is een verhaal apart.

Zaterdag hebben we de verjaardag van mijn zoon gevierd. Reden genoeg om zondag daar even afstand van te nemen en er eens op uit te vliegen. Het zou redelijk weer worden, maar daar was in de ochtend nog niets van te merken. Op goed geluk in de auto gestapt om eens te gaan kijken in de woonmall van Rotterdam, Alexandrium. Na een stevige kop thee in wegrestaurant Gilze Rijen waren we er helemaal klaar voor. Nog ruim voor openingstijd draaide onze bolide zijn rondes om boven op de mall te parkeren. Die was dan ook vrijwel helemaal leeg.

Na de kop thee ging een kleine tosti Hawai er wel in, gelukkig waren die wel al open en konden we daarna de slopende tocht langs alle 55 woonwinkels beginnen. Niet dat we wat nodig hadden, maar je moet natuurlijk wel kunnen meepraten over de nieuwste trends. Nu kun je daar ook op zondagavond voor naar VTwonen kijken, maar die beperken zich tot de Collectie van Eijerkamp.

En geloof me, een paar uur woonmall zijn slopend, en in tegenstelling tot onze aankomst, was de terugtocht met de staart tussen de benen die ons gewicht nog maar met moeite konden dragen. Ik wist niet dat er zoveel auto’s konden staan… meer dan 400 kilometer rijden en dan met niets thuiskomen is goedkoop. Zelfs niets besteld… Maar wel een hoofd vol ideeën.

Deze in nevelen gehulde wagons zijn niet hier neergezet om gesloopt te worden, maar om weer onderdeel uit te maken van een gerenoveerd wagenpark voor het onderhoud van het spoor op het DSM (chemelot) terrein in Geleen. De wagens worden weer opgeknapt om hergebruikt te worden. Ze worden ingezet bij het onderhoud van het zand/grindbed van het sporencomplex en de rangeerterreinen.

Mijn eerste tuintje mocht ik inrichten in de tuin van mijn opa, daar waar ik ook geboren ben en mijn eerste levensdagen sleet. Ik was nog maar een hummeltje en mijn opa was tuinier. Op verschillende stroken grond teelde hij groenten. Ik vond dat als peuter fascinerend en hoor hem nog vloeken als ik in alle vroegte samen met hem opstond en meeging naar het land.Maar goed, op een gegeven moment kreeg ik een vierkante meter grond bij het huis en mocht dat helemaal zelf inrichten. Ik kreeg van een oom een doosje met zaad, en samen maakte we mooie rijtjes met planten… Water geven iedere dag, ook al regende het, met de paraplu naar buiten en de plantjes met de gieter water geven. Het groeide allemaal weelderig en ik vond het prima. Wat ik niet wist, was dat mijn oom, lezen kon ik nog niet, mij een doosje met kanariezaad had gegeven. En mijn opa durfde niets te zeggen omdat hij mijn teleurgestelde gezicht voor zich zou zien als de waarheid aan het licht kwam. Het lekte uiteindelijk toch uit, alleen was het toen voor mijn opa te laat. Koolzaad en andere zaad vormende elementen overwoekerde het volgende jaar de halve groentetuin.
Achteraf hebben we daar later best wel om gelachen, en ik vraag me nog steeds af wie hier wie nu voor de gek heeft gehouden. Mijn opa was een PvdA man in hart en nieren, verzetsman in de oorlog, als hij niet gecremeerd was zou hij zich alsnog omdraaien in zijn graf als hij zou zien wat Samson van zijn partij heeft gemaakt.