De oude mijnstreek
Het wingebied van steenkool in Zuid-Limburg is onder te verdelen in twee streken, ook wel de oude en de nieuwe mijnstreek genoemd. In de oude mijnstreek heb je de plaatsen Hoensbroek, Brunssum,, Heerlen en Kerkrade liggen. De nieuwe mijnstreek is het gebied rondom Geleen-Sittard. In de oude mijnstreek werd al naar kolen gegraven vanaf de dertiende eeuw. Uit opgravingen is gebleken dat waarschijnlijk ook de Romeinen al kool gebruikte als brandstof in hun villa’s rondom Coriovallum (Heerlen). Het gebied maakte in die tijd deel uit van de provincie Germania Inferior. Het riviertje de Worm had een prominente plaats in de eerste kolenwinning. Uit de dalwanden werden kolen gehakt die gebruikt werden als brandstof voor de minder bedeelden.
Meer dan wat klein gereedschap was er niet en ook toen al moest een mijnwerker veel lef hebben. In de diepere uitgehakte gangen was gewoon te weinig verse lucht en van het stutten van gangen had men ook nog niet veel verstand. Het kwam voor dat de mijnwerkers naar adem snakkend boven kwamen, en velen ook niet als er weer eens een gang instortte. Toch werden er ook in die tijd, mensen leren snel, luchtgaten naar boven gemaakt en werden er gangen gemaakt tussen de kolengalerijen. De hele handel vond ook plaats op bij de ingangen van de galerijen, waar de handelaars de waar, in dit geval de kolen, konden kopen of ruilen. Iedereen tevreden, en met een paar duizend kilo kolenproductie in de week was dat ook geen probleem. Probleem werd het wel zo rond vijftienhonderd, de kolenlagen aan de oppervlakte raakten op en men wist niet goed hoe verder. Dieper ging niet, daar kon je zwemmen in het grondwater. Er werd naarstig gezocht naar oplossingen, en als de nood hoog is komen die er ook. (wordt vervolgt)
literatuur:
De verdwenen Limburgse Mijnen (Ingeborg Wind).
De mijnen gingen open, de mijnen gingen dicht (Bert Breij).
Het was even dringen vanochtend, dachten we, snel even boodschappen doen voor het nieuwe jaar, maar dat viel mee, we waren om 8 uur bijna de eerste, ofwel nummer twee bij Appie. Omdat ik vandaag moet werken en de winkels vroeg dicht zijn was dit de enige optie die open was. Gelukkig was het uitgestorven daar en toen we later naar huis reden was er nog niet veel aan aan de hand. Ik moet nog even werken en dan sla ik voor dit jaar ook de pin erin. Ik wens dan ook iedereen een gezellig oudjaar. Denk aan jezelf als je vuurwerk afsteekt dan zie ik zie jullie morgen gezond weer terug…
Het komende jaar staat in het teken van de mijnen. In 2015 is het vijftig jaar geleden dat minister Den Uyl aankondigde de de mijnen te gaan sluiten en te stoppen met het winnen van kolen. Vijftig jaar is een hele tijd, en er is in die tijd heel veel veranderd. Terug zouden we niet willen. Het was echt geen plezierig werk, maar het betaalde goed en er hing een speciale sfeer rondom de mijnbouw. In korte verhalen ga ik hier op bVision daar ook aandacht aan besteden. Een van de onderwerpen voor komende jaar.
Vandaag gaan we weer bij de baas aan de gang. Nog drie werkdagen telt dit jaar, dan kunnen we weer opnieuw beginnen. Dan zijn alle gekke dagen weer voorbij. Alhoewel vrij zijn leuk is als je wat omhanden hebt. Ik heb met de kerst weer het nodige gereedschap mogen ontvangen. Dus ik kan weer aan de gang. Nee, niet met klussen. Er was deze keer alleen maar keukengereedschap bij. Zoals deze mooie snijplank van de de foto en een handboek van ene Jamie. Niet dat we geen snijplank hebben, meerdere zelfs. Maar deze is bijzonder, eigenlijk is het een hakblok. Doordat deze voor mij het aanrecht tien cm hoger maakt wordt het werken in de keuken een stuk lichter. En dat is vooral als je veel groente moet snijden best wel aangenaam. Eigenlijk zouden keukenbladen in hoogte verstelbaar moeten zijn. Onze keuken is een jaar of 10 oud en we zouden best wel een paar dingen willen wijzigen. Maar als ik dan naar de gemiddelde keukenboer kijk denk ik er nog maar eens een paar jaar over na. Sakkerdjie wat zijn die op maat gemaakte keukens duur geworden…
We schrijven het jaar 1890, als de eerste vierwielige Peugeot uit de werkplaats van Armand Peugeot rolt. Net zoals andere beginnende merken moet je als je wil overleven in die tijd laten zien dat je betrouwbare auto’s bouwt. Dat ging het snelste in de autosport. De eerste Peugeot had overigens een Panhard motor. Als ik een auto plaats wil ik meestal wat meer informatie over de auto geven. Dat ik oude auto’s mooi vind weet iedereen wel.
