bVision.nl

De onderstaande foto trof ik aan in mijn digitaal archief en ik heb geen flauw idee waar ik deze vandaan heb. Is ook niet echt interessant want op deze wijze gaat hij in ieder geval de digitale snelweg op. De foto is van de toen nog in bedrijf zijnde grote schacht van de staatsmijn Emma, aan de Akerstraat te Hoensbroek. Dat is ongeveer 200 meter van mijn huis vandaan. De schachten, mijngebouwen, centrales en alles wat er stond is reeds jaren verleden tijd. Maar af en toe laat ik nog eens een stukje nostalgie zien hier. Straks gaan we weer het weekend in, met de voorspelde tropische temperaturen van vandaag een goed begin…

De borders is de tuin worden van een soort betonblokken gemaakt. 25 kilo zwaar en met een afmeting van 25cm x 50cm en 20cm hoog. Op de meeste plaatsen 60 cm hoog. De bovenste bakken worden allemaal met verschillende planten gevult, zoals hieronder ook met tuinkruiden zoals de kruipende rozemarijn. Er staan ook twee bakken met verschillende soorten tijm.

Zo kijgen we een diversiteit aan planten die in principe makkelijk te onderhouden zijn door een toch beperkte ruimte in zo’n bak. We proberen wel om de kleuren een beetje op elkaar af te stemmen. Achter de bakken wordt de grond opgevuld met tientallen pollen lavendel en in verschillende soorten. Maar, alles moet erin groeien. En ik schat dat dat ongeveer een jaar of twee duurt.

Het achtergedeelte van de tuin is ook een cm of 60 hoger dan de tuin en daar staat haaks een muur waarin een taxus heg staat en waarachter een terras van ca 15 m2 wordt aangelegd. De tuinmuur wordt straks in totaal ongeveer 17,5 meter lang. 30 bakken met verschillende planten en de rest de taxusheg.

De voorzijde van de tuin wordt een beetje afgeschermd door drie grote tuindividers zoals er ene op de onderste foto te zien is. Gemaakt van steigerplanken en in lavendelkleur geschilderd.

Soms loop je gewoon ergens langs en dan zie je zoiets. Fotografisch van geen enkele waarde, maar grappig kunnen deze kiekjes wel zijn. De foto is genomen in Roermond, boven Douglas. Op verzoek ga ik wat foto’s maken van de tuin. Die kunt u hier donderdag verwachten. Geen overzicht, maar onderdeeltjes….

Een code geel voor het weer betekende niet veel werk in Gardenia in het weekend. Zaterdag was helemaal niks, maar gisteren tegen de avond werd het toch een beetje droger en heb ik me toch nog kunnen bewegen om een paar uur de tuin in te duiken. Het lijkt gewoon niet op te schieten, maar als je een paar uur bezig bent om een boomstronk uit te graven, waar vervolgens weer een stuk muur moet komen, ben je zo door de uren heen. We hadden voor de zekerheid gisteren een extra regenton aangeschaft want met een hoop nieuwe planten heb je ook meer water nodig. En die was toch al nodig om straks het water van het tuinhuisje op te vangen. Maar goed, soms zou ik willen dat ik niet in een helling zou wonen en een mooie vlakke tuin zou hebben. Dan was ik waarschijnlijk al klaar geweest. Aan de andere kant begin ik er plezier in te krijgen om in mijn vrije tijd lekker bezig te zijn met lichamelijk zwaar werk. Dat heb ik al jaren niet meer gedaan en dat doet me goed. De foto van vandaag heeft er niets mee te maken, maar schoot ik vandaag met mijn iPhone toen we de regenton gingen halen, u ziet, toen was het nog aardig slecht weer.

Het woord kwam ik gisteren tegen in een van de reacties (van Marlou). Ik moet wat met dat woord, zo recalcitrant als ik vroeger was ben ik allang niet meer. Ik weet inmiddels ook wel dat dat geen zoden aan de dijk zet. Ik ben eerder gematigd enthousiast geworden voor sommige projecten. Door zo’n project onopvallend een draai te geven bereik ik sneller wat ik gedaan wil hebben dan er dwars tegen in te gaan. In plaats van dwarsliggers zijn het wissels geworden en op deze manier stuur ik de trein dan via een ommetje het juiste spoor op. Er zijn vele wegen die leiden naar het eindpunt…