Gewoon even pauze
click to see the pictures big
bVision.nl een Parkstad Limburg blog uit Hoensbroek
Toveren
Een beeldverhaal met weinig woorden…
Hé dacht ik afgelopen week toen we in Maastricht waren, wat zijn die aan het doen, dat kan toch niets goeds zijn…
Even later was het doek gestreken en hing er iemand in de lucht, om zo een zakcentje bij te verdienen…
Wat later op de terugweg een andere klusser…
En dan kom je even in Roermond en dan zie je… Juist ja, als dat geen toveren is. Die schoenen heeft die in ieder geval niet nodig.
click to see the pictures big
bVision.nl een Parkstad Limburg blog uit Hoensbroek
Oudje – door Frank
Af en toe moet ik even een foto van een van mijn katten delen. Gisteren lag onze Jerry tussen de laptop van mijn vrouw en mijn tablet in, lekker te slapen bij zijn mensen. Mijn vrouw en ik waren samen wat aan het uitzoeken, maar hij slaapt dan gewoon door. Geluid stoort hem niet meer, want hij is stokdoof. Jerry is inmiddels (op een maand na) 19 jaar, en ouderdom komt nou eenmaal met wat gebreken. Als we een zakje eten klaar zetten en hij ligt te slapen, dan moeten we hem aanraken om te laten weten dat het zijn voedertijd is. Hij schrikt daar ook niet meer van, hoe diep hij ook slaapt, hij wordt wakker en kijkt meteen richting zijn eten, om vervolgens met een licht drafje er naar toe te gaan. Dat moet hij wel, want anders eten die twee jonkies die we hebben alles op. Jerry is verder redelijk onopgevoed, want hij plundert alles wat eetbaar is, hij heeft zelfs al ooit de kip uit de pan gepikt en meerdere keren het beleg van het brood. Vroeger kon je dan nog eens vermanend op hem roepen dat hij er af moest blijven, wat hij dan wel deed, maar tegenwoordig is het “ik hoor niks van ze, dus het zal wel mogen”. Even niet kijken en er is weer een schaaltje leeg gelikt. Met zijn gehoorverlies is ook de opvoeding verdwenen. Moraal van het verhaal is dat je met een oude kat meer beweging krijgt.
Pinkpop
Toen ik gisteren in de avond naar buiten liep om de restbak buiten te zette zag ik aan de overkant een buurjongen met een verrekijker op het dak. Ik dacht shit, dat moet ik ook kunnen zien waar hij naar kijkt, want mijn huis ligt veel hoger. En waar keek hij nou naar, naar het lege pinkpoppodium, want door een code rood was daar alles stil gelegd. Maar ja, zien en wat horen zijn twee verschillende werelden.
Voor de rest was deze maandag gewoon een vakantiewerk-dag. Een van de gardendividers is klaar, nog twee te gaan. Een blokje hout van 120 bij 40 en 125 hoog
click to see the pictures big
bVision.nl een Parkstad Limburg blog uit Hoensbroek
On a sunny day…
Zit ik me op zondag in alle vroegte het laatste stuk van de achterste tuinmuur te metselen, een pokkewerk moet ik zeggen, maar oké, het was het moeilijkste stuk, onder het maaiveld en dan blokken van 23 kilo plaatsen valt niet mee, maar het ging wonderbaarlijk goed in de vroege ochtend. Ik was al een paar uur bezig en moest nog twee stenen plaatsen en had nog een beetje blokkenlijm nodig, begint het langzaam te druppelen. Geen miezerdruppeltjes, maar als knikkers zo groot (Beetje overdrijven mag wel, toch…). Toch even stug doorgezet en de blokken netjes gelijmd, begint het te donderen in de verte. Gelukkig had ik nog ergens een groot zeil liggen en dat maar snel over de muur gelegd. Zou anders zonde van het werk geweest zijn. Dat gedonder ging vervolgen gepaard met een gigantische regen en onweersbui. Men, het water stroomde hier als een beek de berg af. De tuin stond blank, maar de muur is gered en ik zat zelf lekker binnen.
Mijn dochter was inmiddels met haar vriend gearriveerd, en omdat alles toch zeiknat was, zijn we met zijn allen naar tuincentrum Daniëls, bij Herkenbosch gegaan, waar het zo te zien aanzienlijk minder te keer was gegaan. Resultaat was een volle auto, met 4 passagiers een hoop grond en wat planten richting huis. Voor de afwisseling niet voor ons, maar voor mijn dochter… (En hé, zonder te liegen, met 5.1 liter op de honderd heen en terug, en Arko aan).
Wel vreemd om te zien dat er enkele orchideeën in staan welke eens niet voor ons zelf zijn…
click to see the pictures big
bVision.nl een Parkstad Limburg blog uit Hoensbroek
Bijna in het waterspanning in Krommenie
Niet alle trafohuisjes zijn van die mooi gemetselde huisjes. Nee, je komt ze in alle maten we vormen tegen. Zoals Frank 103 hier ook laat zien. Dit type ben ik hier nog niet tegengekomen, maar ook hier staan van die afwijkende vormen. Alhoewel Enexis ze tegenwoordig weer als mooi bakstenen huisjes neerzet. Maar goed, ik laat Frank zijn verhaal doen:
Hoi Sjoerd,
tijdens mijn fietstocht op woensdagmorgen kwam ik langs dit spannende huisje in krommeniedijk, ter hoogte van krommeniedijk huisnr 100. Krommenie, waarvan Krommeniedijk een onderdeel is, is een heel oud dorp in de Zaanstreek, vernoemd naar het plaatselijke watertje, de Crommenije.
Vroeger vertrokken vanuit Krommeniedijk de walvisvaarders (via Zaan, IJ en IJsselmeer (toen nog Zuiderzee)) op walvisvangst, verder is Krommenie natuurlijk heel bekend van de boekenreeks over de Kameleon, waarvan schrijver Hotze de Roos in Krommenie woonde, de molen de Woudaap is te vinden bij Krommeniedijk en het meer waar de Kameleon op voer is uiteraard het Alkmaardermeer.
Het kerkje van Krommeniedijk is oa te zien in de film ‘de aanslag’ van Harry Mulish en ook is er een van de forten van stelling Amsterdam te vinden (fort te Krommeniedijk).
Met vriendelijke groet
Frank
En zo rest mij niets meer om hier aan toe te voegen. Alhoewel het hier lijkt alsof de buren dit grondgebied onderhouden. Het tuintje is hier echt gebruikelijk bij dit soort huisjes.
click to see the pictures big
The Rolling Stones.
Mijn favorieten zijn het echt niet, maar ik vind het toch mooi dat Jan Smeets ze hier naar Limburg heeft kunnen halen. Een potje bejaardenrock van de bovenste plank. Donderdag was het groot nieuws dat ze geland zijn op vliegveld Beek, vrijdag hadden ze een rustdag en vandaag gaat het geweld beginnen. Nee, ik ben er niet bij, er is maar een persoon waarvoor ik echt zou gaan kijken, en die heb in al in het Gelredome gezien, Shakira. Verder waren er in mijn tijd uiteraard de Beatles en wat later was er Woodstock. Daar is mijn muziekstijl ontstaan, met als all time greatest hit Jefferson Airplane met white Rabbit.
En na gisteren een aantal uren tuinmuur metselen ben ik bekaf, 23 kilo per steentje. Ze zeggen dat dit een goed teken is, kantoorpikkie aan het werk…