bVision.nl

Mag ik u even voorstellen aan Pucki. Een bij Deutz gekochte rangeerlocomotief die momenteel een rustplaats gekregen heeft op het Chemelot-terrein in Geleen (DSM). Hij startte zijn leven in de Rotterdamse haven bij de NOM in Rotterdam. Pucki heeft als type naam AL 4L 514 R en heeft een spoorbreedte van 1435 mm. De bouwwijze is een 4B-dm.

Geschiedenis van “Pucki”:
1956 NOM Rotterdam
1986 BEMA Rail Alkmaar
1986 Uitgeleend aan Stork Hijsch Hengelo
1990 DSM Geleen (daar kreeg hij zijn naam)
2008 (?) DB Schenker Geleen

Hier woonden de Liefdezusters van het Kostbaar Bloed, daar in Koningsbosch, in de rechtervleugel, ja daar bij die kleine witte kozijnen.

Hier liepen de zusters op weg naar hun cel en op weg naar hun dagelijkse bezigheden. Wat ze een hele dag deden laat zich alleen maar raden.

Hier verbleven de zusters en konden ze zich terugtrekken, een paar vierkante meter alleen voor zichzelf. Dat is meer dan de meeste van ons hebben. Nou ja, ik mag de garage gebruiken… de rest moet ik delen met mijn vrouw, de kinderen en de katten

Hier konden ze zich opknappen in geval van hoge nood, de waszalen waren elders, in de linker vleugel, maar die komt er ook nog wel aan.

Rob Hamilton attendeerde mij op het bestaan van een film van L1 TV over de ontwikkeling en de bouw van de nieuwe tweelaagstunnel in Maastricht die uiteindelijk de A2 door Maastricht moet gaan vervangen en teven de stad verder gaat ontsluiten. Een uniek bouwproject waar deze, een half uur durende, film alle recht aan doet. (L1: A2 Maastricht – Een tunnel dwars door de stad). Klik op het plaatje om de film te starten. Een uniek Nederlands wegenbouwproject wat nog nergens in deze vorm heeft plaatsgevonden.

Bij hotelkamerveiling.nl heb ik onlangs de veiling gewonnen zoals dat heet, ik had zo twee kamers in een hotel op de Veluwe, met ontbijt, inclusief veilingkosten, dat wel, voor 25 euro per kamer. Niet al te veel verwachtend, hebben we afgelopen weekend er doorgebracht. Net hotel, vriendelijke bediening, schone kamer en een uitgebreid ontbijtbuffet, we hebben geboft vind ik. Zo heb ik ook nog een paar overnachtingen in Düsseldorf te goed, maar die zijn voor beter weer bestemd. De voucher is toch tot volgend jaar geldig. Beter weer hadden we afgelopen weekend wel kunnen gebruiken, het waaide, regende, en daarom waren al onze activiteiten ergens binnen. Na zaterdag een geitenboerderij bezocht te hebben, wat overigens wel leuk was om zo’n 700 geiten bij elkaar te zien. Het was er erg druk, volgens mij had de boer half Nederland op bezoek. Ik ving af en toe wat opmerkingen op dat hij dit gekkenhuis niet had verwacht. Maar wat wil je met zo’n weer! Daarna zijn we maar eens naar Paleis Soestdijk gereden om dat te bezichtigen. Zoals je wellicht weet heb ik niet veel met het koningshuis, erfelijk koningschap is m.i. niet meer van deze tijd. Bovendien waren we tot Napoleon een republiek ze hadden Willem I toch ook als eerste president aan kunnen stellen destijds, en na vier jaar hadden we wel gezien of hij nog een keer vier jaar wilde en het volk ook, of niet. Maar ja dat mocht niet zo zijn. Terug naar Soestdijk, het leek me wel leuk om dat eens van binnen te zien. Tenslotte kende ik alleen het bordes van Koninginnedag vroeger op TV. Het was wel de moeite waard, toch een stuk vaderlandse geschiedenis wat in de diverse kamers voorbij kwam. Sommige kamers redelijk modern ingericht maar ook enkele klassieke. We kregen een digitale rondleiding erbij (headset) en in ieder kamer kreeg  je zo verteld wat het voorstelde, of waarvoor de kamer gebruikt werd.  Daags daarop na een zeer uitgebreid ontbijt in het hotel, hebben we de weergoden-App geraadpleegd om te kijken wat het weer zou gaan doen die dag. Regen en harde windstoten, geen weer  voor mij om de Veluwe te bewandelen, ik vind die kale winterlandschappen toch al niet veel soeps om naar te kijken, ik ben een echte zomermens. Nog maar een paleisje uitgezocht, nu was “het Loo” aan de beurt. Daar was ik misschien twintig jaar geleden al eens geweest, ik herinnerde me de fraai aangelegde tuin en vitrines met porselein en glaswerk van Wilhelmina. Dat was het zo ongeveer. Nu was de helft van de tuin een maanlandschap, maar het was toch slecht weer. Maar binnen zijn we in een heel ander gedeelte geweest. Nu hebben we de kamers van de op een volgende Royalty gezien, met weer een digitale rondleiding, en in het begin een heuse multimedia voorstelling door diverse ruimtes over de geschiedenis van het Loo en zijn bewoners. Diverse Willems van stadhouders tot koningen, Napoleon heeft er ooit gelogeerd, en natuurlijk koningin Wilhelmina heeft er gewoond. We hebben onze vaderlandse geschiedenis van vroeger weer wat opgehaald, mooi meubilair gezien, mooie schilderijen, wandtapijten en ga zo maar door. Het zal wel als je al die pracht en praal ziet dat het gewone volk, wat vaak bittere armoede kende, soms in opstand kwam. Na alle verhalen aangehoord te hebben weet ik zeker dat er enkele Oranjes zijn die zich in hun graf zouden omdraaien als ze wisten dat wij klootjesvolk door hun paleizen lopen te slenteren. Aanschouwelijke geschiedenisles, dat hadden we op school moeten hebben zo, dan had het veel meer “geleefd” als met die saaie jaartallen. Ik weet ook weer wie Thorbecke was, die was ik na mijn schooltijd weer snel vergeten, saaie man vond ik toen. Maar ik zie nu dat we veel aan hem te danken hebben, wat koning Willem III hem weer niet zo in dank afnam. Willem Alexander heeft ook veel van “Duitschen bloedt” in zijn aderen, want behoudens zijn vader en opa waren ook diverse andere voorouders Duits. Oh ja, maar dat wist ik al, de huidige Oranjes stammen niet van Willem van Oranje af, maar van een achterneef van stadhouder Willem III, die zelf geen kinderen had. De toenmalige  stadhouder van Friesland: Johan Willem Friso. Deze was door stadhouder Willem III als erfgenaam benoemd.

Als commitment coach moet je natuurlijk zorgen voor balans op het werk, en daarvoor geldt uiteraard dat je thuis moet beginnen. Ik oefen dat samen met onze katten. Netjes in de yin en yang houding samen op de ton. En dat dan zolang mogelijk volhouden. En die gedachte breng je dan over op je collega’s…

Het Klooster Liefdezusters van het Kostbaar Bloed in Koningsbosch staat al jaren leeg en raakt langzaam in verval. Jammer uiteraard maar het is niet anders. Het is een gigantisch complex en ik zou niet weten wat je daarvan kan maken om dit te behouden. Het bestaat uit vier vleugels die rondom een rechthoekige binnenplaats zijn gebouwd. Aan de ene zijde een grote kapel, waarvan u hier enkele beelden ziet, en alle andere zijdes waren bestemd als woon en werkvertrekken. In de kelders van het grote complex vinden we de keukens en de wasserij.

Ik had mazzel dat ik werd uitgenodigd door een broer van Frank, Gerry van One Eye vision fotografie om samen met anderen een bezoek te brengen aan het vervallen kloostercomplex. Waarvoor dank.

U ziet nu alleen een impressie van de kapel, om in een paar beelden het hele klooster te vatten gaat wat ver. Ik heb er vier uur in doorgebracht, zo groot is het. Om vandalisme tegen te gaan is het gebouw op enkele plaatsen bewoond. Maar buiten die plaatsen was voor ons het hele gebouw toegankelijk, van de kelders tot en met de zolders.