bVision.nl

Roestiek mag je het gevalletje hieronder wel noemen. Het wordt beschermd en bijeengehouden door het struikgewas wat erachter staat. Het staat midden in het veld mooi te wezen.

Over dat mooi kunnen we uiteraard van mening verschillen, maar als in het voorjaar alles weer gaar bloeien en groeien, ziet dit roestiek gevalletje er heel anders uit. Het staat aan de rijksweg als je van Geleen Naar Beek rijdt. Links voor de nieuwe Brandweerkazerne van Beek

Vandaag wordt het een druk dagje, Eerst en vooral een cursusdag, en daaraan heeft u de titel van dit logje te danken. “Hello world” is het eerste wat iedereen leert programmeren, in welke taal dan ook. Ik heb het afgelopen week a la Tomcat’s geleerd. Maar iedere taal heeft zo zijn eigen specifieke wijze om dit te doen. In 1974 kwam het voor in een intern memorandum van Bell Labs door Brian Kernighan: Programming in C: A Tutorial

main( )
{
printf(“hello, world”);
}

Op de weg naar huis even mijn vrouw oppikken daarna naar een openingsreceptie van onze kapster, die daar teven een nieuwjaarsborrel aan vastknoopt, dan nog even een heerlijke maaltijd produceren, die ik gelukkig reeds volledig heb voorbereid. Uiteindelijk zal het dan wel bankhangen met de pootjes omhoog worden om het weekend in te luiden. Wellicht nog met een borrel om de slaap snel te kunnen vatten.

Langzaam tjokte de man met zijn rollator door de straat. Na de oorlog was hij blijven hangen in Nederland om goed geld te verdienen in de mijnen, maar aan dat goede geld kwam een einde toen de mijnen gingen sluiten. Vanaf dat moment kwam hij in de WW en later in de bijstand. Zelfs de gezellenhuizen waar hij als vrijgezel leefde sloten hun deuren en hij moest op zoek naar andere woonruimte. Werk vond hij niet meer, maar toen hij in een hotel een plaatsje kreeg om te wonen en af en toe wat bijwerkte in de keuken, oppaste op het kind van de eigenaars kwam zijn leven echt tot stilstand. Het kabbelde jaren en jaren voort en hij werd steeds eenzamer. De enige afwisseling was af en toe een boodschap halen in het dorp, zoals hier het centrum genoemd wordt. Hele gesprekken voerde hij met zichzelf, de televisie en de denkbeeldige gasten die hij ontving. Hij schold iedereen en alles uit, maar alleen als ze het niet hoorden en hij op zijn kamer zat. En met zijn groeiende ouderdom kwamen er ook gebreken. Het lopen ging niet meer zo lekker en nu liep hij hier met een rollator. Het ging steeds slechter met hem en hij belande een paar maal in het ziekenhuis. Midden december vorig jaar ging het mis, geholpen door de brandweer en de broeders van de Ambulancedienst werd hij afgevoerd naar het ziekenhuis. Sindsdien hebben we van Karel niets meer vernomen…

Vandaag gaan we een dagje cursus volgen. Een van de drie dagen dat deze in-house training plaatsvindt. Vrijdag deel twee en volgende week maandag deel drie. Het wordt zelfs een privé training omdat de cursus gegarandeerd door zou gaan. Maar goed, dat maakt mij niets uit, hadden ze het maar beter moeten regelen. Aangezien het een cursus is die naast mijn werk ook prive wel van toepassing is, wordt dit een uitdaging. Apache Tomcat is een JAVA server die vaak gebruikt wordt om applicaties te hosten. Zeg maar de tegenhanger van Microsoft IIS met Active Server Pages (ASP). Alleen is Apache Tomcat server in principe open source. Deze pagina waar u nu naar kijkt draait op Apache server software met een PHP engine. Maar goed, dit is technische praat waar u waarschijnlijk niet op zit te wachten. U wilt alleen maar weten wat ik ga doen vandaag, en dat is goed opletten, braaf zijn, opzitten en pootjes geven. Om het maar eens beestachtig uit te drukken.

Aan alle goede dingen komt een einde, ook aan vakantie. Gisteren was ik nog even op de nieuwjaarsreceptie van de MG club in de oude molen in Schimmert. Daarna heeft mijn vrouw alle boeken uitgesorteerd, met assistentie van mijn zoon en met commentaar van mij uiteraard. Drie van de vijf boekenkasten zijn geschilderd en nog twee te gaan. Teven heb ik reeds de voorpui veranderd van donker grijs naar Caffe Latte (what’s in a name). Op de foto een deel van een van de kasten, nog leeg met alleen deze donkerblauwe fles erin. Maar inmiddels zijn de boekenkasten alweer gevuld en hebben we een hoop boeken over waar we inmiddels een digitale uitvoering van hebben.
Vandaag beginnen we de dag met een nieuwjaarsontbijt op het werk. Voor is voor mij ook de eerste keer dat we zoiets doen. Ik laat me verassen en verstop me denkelijk achter mijn camera om verslag te doen van de toespraak van onze directeur. Het werkjaar is weer begonnen… Het zal wel weer zo kerst zijn.