bVision.nl

Als klusser weet je tegenwoordig ook niet meer waar je een pot verf moet kopen. Het lijkt wel oorlog tussen de verschillende bouwmarkten. Bij mij liggen in de buurt drie grote ketens, waarvan Hornbach met een kilometer of 8 het verste weg ligt, de woonboulevard is drie kilometer, daar liggen een Gamma en en Praxis, en die hebben ook een paar honderd meter van mijn huis beide een vestiging. Maar goed, op onze zoektocht naar verf waren we bij de Praxis minder tevreden dan bij de Gamma, dus waren we daar bij uitgekomen.
Gisteren had ik inmiddels mijn derde literbus verf nodig, dus naar de Gamma bij ons verderop in de straat. Met twee verfbakjes erbij bijna dertig euro, bij het afrekenen kreeg ik vijf euro btw korting, een bon van vijf euro om as zondag te spenderen daar en een cadeaupas van 5 euro, vanaf volgende week te besteden. Het is dat ik de komende tijd nog wel wat moet investeren in verf en dergelijke zaken, dus het komt goed van pas. Maar waarom niet gewoon de prijzen laten zakken. Dat lijkt me veel goedkoper dan al die acties.

Terwijl ik gisteren op de ladder boekenkasten aan het schilderen was viel mijn oog op de puinhopen buiten. Als degene die dat afstak nou eens de rommel zou opruimen, of het voor zijn eigen deur neer zou leggen. Nee hoor, gooi de rommel maar ergens neer en anderen zullen het wel opruimen. Ofwel, het nieuwe jaar is alweer begonnen. Ik heb gelukkig nog enkele dagen vrij en hoef maandag pas bij de baas aan de slag.

Sakkerdjie, gatverpieleke, dat viel even tegen. Na jarenlang niks doen en op mijn luie reet op de bank liggen werd ik gistermiddag even met mezelf geconfronteerd. Als je wil schilderen moet je eerst opruimen en schoonmaken en schuren en ontvetten, gaatjes bijwerken en ga zo maar door. Maar daarom niet getreurd, uit eindelijk komt het moment dat je de eerste kwaststreek op het muisgrijze kozijn kunt zetten. Oh ja, dan valt de klink naar buiten en heb je even niks bij de hand om de deur weer open te krijgen, met de sleutel lukt dat niet en miljaar vind je honderdduzend propjes onder de bank waar onze kater mee gespeeld heeft. En na die eerste streek komen er al snel meer, valt de eerste druppel daar waar net geen zeil ligt, valt er een lakrolletje in de verf en begint langzaam maar zeker mijn schouder tegen te werken. Stug doorgaan is het recept, als ze toch moeten gaan snijden… Maar helaas, na enkele uren schilderen sluipt er definitief een ander probleem in mijn lichaam. Het begon met een elektrisch knopje in mijn duim waar ik nog nooit last van heb gehad, maar dat werd na nog een kwartier me in alle hoeken en gaten wringen omgezet in een grandioze kramp in mijn pols. Gatsie, moet een kantoorpikkie eens werken…. Vandaag gaan we gewoon weer verder, de aanhouder wint, hou ik me stug voor ogen… Haha, ik ziet net die plant voor het raam, schrik niet, die hangt buiten. Mijn orchideeën hebben tijdelijk een ander onderkomen.
En voor ik het vergeet, hou het rustig vanavond en denk aan de dieren. Zij weten niet wat er gebeurd…

Goede voornemens hoeven uiteraard niet te wachten tot het nieuwe jaar begint. Daarom ga ik vandaag aan de slag. Kwasten,verf, schuurpapier en andere benodigdheden staan al te wachten, dus waarom niet. Nieuwjaar doen we toch niets mee dus dat kan er dan ook nog bij. De kleur waar we vandaag mee beginnen is Cafe Latte van Flexa. En ik weet het, eigenlijk zou ik waterverdunbare verf moeten gebruiken, maar voor boekenkasten waarin boeken op en neer worden geschoven vind ik dat te kwetsbaar. Daar gebruiken we gewoon ouderwetse verf voor, die moet wel wat langer drogen, maar dat zij dan maar zo. Ik hoop alleen dat de katten dat ook snappen…