bVision.nl

bVision.nl

Blog, Art & Photography

Een paard met bloemen

Gisteren was het een echt rare dag. Er gebeurde van alles, maar we hadden nergens grip op. Voor de zoveelste keer gewoon de verkeerde kant uit wegrijden, bij het omrijden een opstootje waar de politie bijstond. Door heel Maastricht file doordat er een defect was aan de entreepoorten van de parkeergarage in Mosea Forum. Een geluk bij een ongeluk was, dat toen er bij kortsluiting in Mosea Forum later op de dag het hele winkelcentrum ontruimd werd, wij net in de auto naar buiten waren. Donker werd het wel… Buiten stond alweer politie de hele meute op te houden die dachten toch nog even naar binnen te kunnen.
Als troost maar een paard en bloemen gekocht op de terugweg bij Intratuin op de woonboelie in Heerlen. Het paard met korting, de bloemen niet. En aan de andere kant, zo beleef je nog eens wat. De foto is vorige week gemaakt bij het verlaten van Mosae Forum aan de stadszijde. een open blik naar boven dus.


Dwergauto's – Mochet


In 1924 begon Charles Mochet met de productie van kleine auto’s, alleen wilde de verkoop van deze kleine autootjes met een 350 cc motor niet vlotten. In 1930 maakt hij een tweede start maar ook hier sneuvelde het bij gebrek aan materiaal en machines. Staalpersen en zo bezat de ondernemer niet, alles was handwerk. En laten we eerlijk zijn, de auto’s zagen uit als een kinderwagen op wielen, en zo wilde je toch niet over straat. De Mochet’s pakten de draad na WO ll weer op, inmiddels uitgebreid met zijn zoon Georges. Zo was het eerste model na de oorlog nog in dezelfde kinderwagen stijl maar ontstonden er al snel een paar aardige kleine dwergauto’s met allemaal 125 cc motoren.

Frappant was de lijfspreuk van vader en zoon. Wat er niet in zit kan ook niet defect raken. Ofwel het waren echte basic auto’s. Rond 1956 viel het doek voor deze auto’s definitief. Net zoals voor vele andere z.g. Dwergautootjes. Ze waren gewoon te klein voor een hele familie met een aantal kinderen. Wat rest zijn de beelden en de auto’s in de diverse musea. De onderstaande is uit mijn geboorte jaar en ziet er voor zijn leeftijd net zo goed uit als Me!.


Streekvervoer en fileleed.


Nu de vakanties langzaam op een eind lopen wordt het ook weer wat drukker op de weg. De scholen beginnen weer en langzaam ontstaan ook weer de dagelijkse files. Wat zou het toch makkelijk zijn om gewoon de bus te pakken om naar je werk te gaan. Voor mij is het maar 12 km van huis naar het werk, dus zeg een minuut of 15 met de auto. Ik begin om zeven uur, en u raad het al, ondoenlijk en veel te duur. Kijk maar eens naar het reisadvies wat hier wordt gegeven door de openbaar vervoer site. Ik heb het jaren op de fiets gedaan, maar na een keer goed ziek te zijn geweest ging dat niet meer en is de auto van stal gekomen. Een ander alternatief is er niet. Gelukkig staan er op die tijd bij ons geen files, die krijg ik ’s avonds pas als ik mijn vrouw moet halen in Heerlen. Streekvervoer deugt gewoon niet, dat moet toch beter kunnen… Zelfs te voet ben ik sneller.


Even rust

Twee dagen cursus ThinApp gaan een mens niet in de koude kleren zitten.Maar er vanuit gaande dat je met je tijd mee moet gaan heb ik twee dagen geploeterd met VMware en ThinApp. Ofwel virtualisatie pakketten. In VMware kun je Operation Systems virtualiseren en met ThinApp kun je applicaties virtualiseren en isoleren. Als je begint met de leraren uit te dagen en binnen een virtuele applicatie een andere applicatie te virtualiseren begin je het te snappen. Er gloorde enig licht aan de horizon. Dat gisteravond even het licht uitging en de rollluiken even dicht gingen mag de pret niet drukken. U zult het hiermee moeten doen, of u er nu wel of niets van begrijpt… Ik hoop dat er bij mij iets van blijft zitten.

Big problem – By Frank

Een Big problem of eigenlijk het probleem is klein, te klein en dat is dan weer een groot probleem. Zoals ik al eerder verteld heb, wil ik nogal eens met de instellingen van mijn camera prutsen. Dus onlangs hebe weer wat uitgeprobeerd, om vervolgens te vergeten, om alles terug te zetten en vervolgens ook vergeten dat er wat veranderd was. Een aantal dagen later, op een mooie zonnige dag, heb ik ergens een hele serie foto’s gemaakt, van een paar kleine paardjes (echte mini paardjes, geen pony’s). Met als bedoeling om grote foto’s te hebben van kleine paardjes. Maar helaas de camera stond op 640×480 ingesteld, en op het LCD scherm is dat niet te zien, dus thuis gekomen met kleine foto’s van kleine paardjes. (volg je het nog?).

Goede raad was duur, dus maar weer eens aan het Gimpen geslagen. Met Gimp is het mogelijk om een foto groter te maken en ik moet zeggen dat lukt vrij aardig. Voor een gewone afdruk, valt het niet eens op denk ik. Maar met het bevredigende, maar niet perfecte resultaat, ben ik daarom ook eens gaan kijken naar commerciele oplossingen. Ik heb getest met Photoshop, en ook met Photozoom Pro. Van beide pakketten kun je aan een testversie komen, om dat eens uit te proberen. Eerst heb ik getest met Photoshop, eerlijk ik zie geen verschil in resultaat met Gimp. Vervolgens heb ik Photozoom Pro geprobeerd. Een programma wat speciaal gemaakt is voor dit doel. Ik moet zeggen, het resultaat is net iets beter als van Gimp of Photoshop. Maar voor 149,00 EURO, dan moet je toch veel foto’s groter maken, wil dat een beetje rendabel zijn. In het vervolg eerst alle instellingen van de camera controleren, en niet alleen diafragma en sluiter. Dat is veel goedkoper.

De drie verschillend vergrootte foto’s heb ik hieronder gelinkt, als voorbeeld heb ik weer een foto genomen uit de serie die je, van Bill, bij Vista krijgt. De foto is vergroot van 640×480 naar 2500×2000 pixels. Je kunt ze mischien het beste eerst downloaden. Wat opvalt is dat de foto met Gimp bewerkt het kleinste is voor wat betreft MB’s en die van Photozoom het grootst.

Met Gimp vergroot 877 KB

Met Photoshop vergroot 1,6 MB

Met Photozoom Pro vergroot 3,2 MB

Photozoom Pro wordt geleverd door BenVista

Funny – wieltje, wieltje

Op welke wieltjes rijdt u vandaag rond. Ik liep afgelopen zondag rond met zere voeten en had bijna een vrouw uit haar scootmobieltje gezet…Gelukkig was mijn vrouw erbij om op me te passen. Ik ben bijna aan het derde rijtje toe. Je wordt ouder pappie, geef het maar toe…


Onze nieuwe tuin



Vandaag zijn we onze nieuwe tuin gaan bekijken. Als je een land annexeert moet je er ook voor zorgen. Ons nieuwe tuintje ligt vlak bij Brussel, in Meise om precies te zijn. De Belgen noemen het de nationale plantentuin van Belgie. Voorheen gelegen in Brussel, maar reeds geruime tijd geleden verplaatst naar het landgoed van Bouchout, voormalig domein van de Koninklijke Familie. Het is een gigantisch complex, waar we gisteren de hele dag in hebben rondgelopen en waar we absoluut pas de helft van hebben gezien. Het is ronduit prachtig. En geloof me als je de prijzen van Mondo Verde of de kasteeltuinen in Arcen neemt, spotgoedkoop en veel mooier. 4 Euro per persoon is niks, daar wil ik wel even voor op en neer rijden. Tropische kassen, een kasteel, een pachthoeve, een oranjerie, het plantenpaleis, te veel om op te noemen.


Zijn er dan geen nadelen. Uiteraard wel, het is Belgisch, neem uw picknick mandje mee, wat te drinken en laat u verrassen. En doe een paar wandelschoenen aan, het is een immense oppervlakte, bij thuiskomst leek het alsof ik de Kennedymars gelopen had, maar dat lag ook een beetje aan de kasseien…. Het is definitief mijn tuintje geworden. Een boom daar neemt evenveel ruimte in als mijn hele tuin en alle planten die ik in mijn tuin mis staan daar.De foto’s zijn daar een magere afspiegeling van enne, door alle bananenplanten daar is het nog geen bananenparadijs (foto’s zijn te vergroten door erop te klikken)