bVision.nl

bVision.nl

Serendips

Geen terugblikken meer hier, geen keek op de afgelopen week, daar doen we niet meer aan. De zondag wordt van Me!. Terug in de tijd kunnen we niet, hooguit er van leren, dus waarom achterom kijken. Vandaag ontmoet ik twee legendarische goerroe’s in weblogland en ver daar buiten Ze hebben al jaren een zelfgebouwde site en splitsen de taken, hij bouwt de site en zij gebruikt hem…(oeps!). Een twee-eenheid in weblogland, ofwel I&R van Serendips. Ze komen bij ons vanuit Luxemburg via Apeldoorn dan weer terug naar Luxemburg via Hoensbroek. Ten minste als er geen bomen en zo op de weg liggen. We kennen elkaar eigenlijk al jaren en maken eindelijk eens in het echt kennis met elkaar. En wat ons samen brengt delen we een andere keer mee. Dat heeft o.a. te maken met wat hij, R mee neemt…(haha, nee, iets anders dan I dus).


Auto's in de film – Peugeot 403 (1955 to 1966)



Mike bracht me op het idee. Niet alleen vergeten auto’s komen hier aan bod op autozaterdag, maar ook filmauto’s en uitzonderlijke auto’s. De auto waar het vandaag om gaat is een Peugeot 403 Cabriolet uit 1959.
U leest: een excentrieke inspecteur, een domme, luie hond, altijd een sigaar in zijn mond, altijd dezelfde gore regenjas, en het figuur wat de indruk wekt van een dakloze als je hem tegen zou komen. Juist ja Columbo gespeeld door Peter Falk. Geen reclame voor deze auto, want met het imago uit de film zou niemand die auto nog kopen. Het was echter een zeer betrouwbare auto die tussen 1955 en 1966 gebouwd werd. De opvolger was de woestijn en taxireus de Peugeot 404. Maar goed, na de productiestop werd de serie pas gemaakt en alle modellen waren dus al verkocht. Vreemd is dat er maar zo weinig van dit model bekend is.


Flying – P38 Lightning



Gisteren was eigenlijk mijn hobbydag, maar niks hoor, het werk ging voor en ik was te laat thuis om daar nog echt zin in te hebben. Dat moet ik dus vanvond even inhalen. Een beetje afwisseling erin brengen moet kunnen. Helaas gaat daardoor wel mijn logje de mist in. Ik mis wat foto’s en beschrijvingen van de afbouw van de freestafel en de electronica. U houdt dit logje uiteraard te goed. Om het goed te maken een van de modellen die afgelopen week omhoog gingen. Het model, een P38 Lightning vind ik een van de mooiste vliegtuigen. Het vloog miserabel, maar was ondanks dat toch zeer succesvol. Het onderstaande model vliegt echt bij onze club en is helaas niet van mij. Hier ben je met een paar tientjes niet klaar. Als dit tegen de grond gaat praat je over enkele honderden euro’s. Daar moet ik nog lang voor sparen. Overigens vliegt het model op de foto wel redelijk goed. Kijk eens naar mijn auto op de achtergrond en u heeft een idee hoe groot dit toestel echt is.


CSS en HTML (8)

De vorige keer hadden we met de gekozen oplossing onze kopfoto vernaggelt. Geen idee waar de laatste woord vandaan komt, maar het klinkt zo leuk. Die kopfoto moet weer terug, want het beperken van het plaatje geld alleen voor de content, trouwens dat voor die paragraaf ook. dus vertellen we dat in de CSS. Ofwel bij het plaatje in de container content hoort deze afmeting. In CSS:
p#content {max-width: 400px;color: red}
img#content {max-width: 400px}
Voor de plaatjes en paragrafen in de content wordt het dan:
<p id="content"></p>
<img id="content" src="plaatje"/>
het resultaat is wat we verwachten, de kopfoto is weer in de originele staan en de plaatjes en tekst in de content zijn weer beperkt. De tekst hebben we in hetzelfde ID de kleur rood (red) gegeven. Een korte uitleg vandaag, maar dat halen we wel in. Uiteindelijk hoeft u het niet uit te voeren, maar het te begrijpen. Zodat u weet als u straks eens ergens iets in uw eigen CSS wil veranderen, u daar niet echt vreemd tegenover staat. En vragen staat vrij toch. De (inline) CSS en het voorbeeld vindt u hier op de site.



En als het er nu heel veel zijn?

Vorige week, heb ik laten zien, hoe je een foto verkleind zodat je een kwalitatief goed resultaat overhoud. (klik hier om terug te lezen) Vanuit de reacties kwam de vraag of je er ook meer te gelijk kon doen. Dat kan dus. Met een foto per keer, dat kunnen de meeste programma’s wel. Maar moet je er veel tegelijk aanpassen, dan is een foto per keer pas echt monnikenwerk. Daar heb je hulp bij nodig. Irfanview is een van de programma’s waar ook een zogenaamde batchconversie inzit (batch betekent letterlijk “stapel”). Met behulp van deze batchconversie kun je een of meerdere foto’s verkleinen, van formaat veranderen (van tif naar jpg bijvoorbeeld), en zelfs ook hernoemen. Dit kan apart, maar ook in een handeling tegelijk. Je kunt de nieuwe bestanden de oude laten overschrijven, erbij opslaan, of ook ineens naar een andere directory (map) verplaatsen. En wat ook nog mooi is, je kunt dat hernoemen met elk bestandstype doen, het hoeven niet eens foto’s te zijn. Ook dat kan wel eens handig zijn.

Hoe doe je dat:
Open Irfanview, ga naar het menu “Bestand” –> “Groepsconversie/hernoemen” of druk op de toets “b” Er opent een dialoogscherm met heel veel instelmogelijkheden. Ik heb ze hieronder beschreven. (Klik op de afbeelding voor een grotere weergave).




Als je in het scherm de knop opties aanklikt verschijnt volgend scherm:

Funny (nog 4 te gaan) –

Hopeloos… niet meer te redden. Alle toetsen verdwijnen als sneeuw voor de zon van mijn toetsenbord. Het geeft niet waar ik type, ik type zo snel met mijn tweevingerblindsysteem dat ik de helft van de toetsen af en toe oversla. Of het nou bij het leveren van commentaar is bij blogjes, of in een MSN gesprek met bekenden. Altijd ben ik de helft van de letters kwijt. En zo heb ik ook een voorliefde voor de rode kruisjes bovenin de windows, ben ik ook altijd te snel met de enter toets. En niet alleen met letters. Hoe vaak ik op het werk mijn bedrijfspas zoek ben, en mijn sleutels. Grrrr… En nou niet van de dementerende reacties. Zeg nou gewoon dat ik niet de enige ben…. Want waar komen anders die toetsen allemaal vandaan.



Limburg in beeld – Retersbeek en Klimmen




Na het uitstapje van vorige week naar het Centre Ceramique in Maastricht, vervolgen we onze weg. Maar niet zonder even achterom te kijken naar het prachtige kasteel Rivieren het gehucht waar we doorheen lopen heet Retersbeek (Gerieesjbrich in het Limburgs). De huizen en boerderijen staan als een langgerekt lint lang de weg richting Klimmen. Er staan juweeltjes van oude panden.



Van veraf zien we boven op de berg de Kerk van Klimmen (Klumme) liggen. Een waarlijk prachtige kerk gelegen op het hoogste pont van het dorp. Klimmen valt onder het bestuur van de gemeente Voerendaal. Het dorpje is in 968 geschonken aan de abdij van Reims. Toen werd ook de parochie van de heilige Remigius gesticht. De Remigiuskerk werd reeds gebouwd in de 11 eeuw, maar daarna nog enkele malen aangepast en bijgebouwd. De naam van het dorp beteken echt klimmen. Het ligt op een plateau en is alleen maar te bereiken door te klimmen. En uiteraard kunt u de volledige foto zien door er even op te klikken